Bir ara yazdığım
"Dünya Mutluluğu"
Şiiri,
Geldi aklıma.

"Üç gün sonra
Boşanacaklardı.
Önce karısını,
Kendisini öldürdü
Sonra!"
Haberini okuyunca;
"Haydi..."dedim,
Kendi kendime,
"Haydi, gel de
Mutlu ol
Bu durumda?"

12 ve 19 yaşlarındaki
Çocuklarıyla,
Özel bir hastanede
Çalışan bir eşiyle,
İşsiz bir baba,
Nasıl mutlu olur?"
Diye
Sorguladım kendimi.

Çıkamadım
İşin içinden...
İyi niyet
Limitlerini
Ne kadar
Zorlasa da
Mutlu olamazdı
Bu baba
Ve ailesi!

Olamamış zaten...
Çıkmaza girince baba,
Çekmiş silahı,
Vurmuş eşini
Ve kendini;
Bırakmış geride;
12 yaşında biri,
19'unda diğeri,
İki yetimi...