- Bir Yeni yıl yazısı-

Biz siyahın yerine, beyazı hayal ettik.                                                                                

Karda, kışta, güneşli günleri düşledik.                                                                          

Ne de olsa kışın ardı bahardır dedik.                                                                            

Güneşle birlikte yağmurları da sevdik.

Umut hiç tükenmez dedik, ümitlendik.

Yordun be hayat bizi! 

Her şeyde bir güzellik aradık.                                                                               

Doğaya karşılıksız bağlandık biz.                                                                                                                                                                                

Küçük yaşta, deniz kıyısında, ağaç gölgesinde,                                                               

çimenler üzerinde oturduk ama hep düşünceliydik.                                                

Yarınımızı düşündük, geldiğimiz ve gideceğimiz yeri düşündük.                                     

Hepimiz masum ve garip duygular içerisindeydik.

Biz kara kuru, siyah önlüklerle okulluyduk.                                                                   

Fakir zengin çocuğu birlikte koştuk, oynadık, güldük, ağladık.                           

Öğle vakti mahalle maçları yaptık, kavga ettik, birbirimizi taşladık.                                        

Akşamüzeri her şeyi unutan çocuklar olarak yine bir aradaydık.                                                            

Susadık, bir yığın mahalle çocuğu, tek şişeyi çeşmeden doldurduk, içtik.                           

Ama hiç hasta olmadık, o pis, bu kirli diye düşünmedik.                                         

Sağcı olduk, solcu olduk, bu vatanı karşılıksız sevdik.                                                                         

6. Filo Emperyalistlerini, kıble yapanlara hüzünlendik.                                           

Mahalleli kıza bakmaz, bakanı da pişman ederdik.                                                    

Sevdik mi sonuna kadar severdik…

Şimdi bakıyoruz da geriye…                                                                        

Çok geç kalmışız,                                                                                                        

Vakit o vakit değil.                                                                                         

Aralarda bir yerlerde kaldık biz.                                                                               

Bilgisayarı 40 yaşında gördük.                                                                           

Öğrenmeye çalışırken cep telefonu çıktı.                                                                     

Takoz gibi telefonlardan, incecik cep telefonlarına geçtik.                                                

Koca koca insanlarımız, çoluk çocuk, elleri ile bu aletleri dürtüklemeye başladık. Misafirlikler dönemi bitti.                                                                

Bir evde telefonları sehpa üzerine koysan, telefoncu dükkânına geldik zannedersin…

Sohbet bitti. Müge, Esra, Didem ve Aysel Kadırgalıda kalıyor aklımız…

Bir çocuk gülse; bütün Dünya gülümser, çocuklar yarınlarımızdır. Eğitim sıkıntılı, olan o küçücük çocuklarımıza, yarınlarımıza oluyor.

Bakaraya makara dediler,                                                                                 

İnsanımızın gıkı çıkmadı.                                                                                                 

Ay sonuna maaşımızı yetiştiremez olduk.                                                               

Üstelik                                                                                                                    

Beş- altı maaş alanları da duyar olduk.                                                                          

Yalan söyleyene inandık.                                                                                  

Bankerlere,                                                                                                  

Çiftlik bankta Tosuna,                                                                                               

Kriptoculara,                                                                                                  

Vekil bile yaptığımız,                                                                                                           

Jet Fadıl beyefendiye hep inandık.

Repolarına,                                                                                                         

Danalarına,                                                                                            

Bitcoinlerine,                                                                                                                      

Jetfa arabalarına,                                                                                                          

Devre mülk süit odalarına,                                                                                            

Hep teveccüh gösterdi aziz halkımız…

Eski filmleri bile özlüyorsun,                                                                                 

Adile Naşit, Münir Özkul, Ayşen Guruda, Halit Akçatepe,                                                                                    

onlar bize aile olmayı öğretiyorlardı.                                                                              

Zeki Alasya, Metin Akpınar, Müjdat Gezen ise;                                                  

Hep punduna geldiğinde dokundurdular.                                                              

12 Eylülde Müjdat Gezen hapis bile yatmıştı.

Bazen susmak istiyorsun,                                                                                               

Fakir öte dünyada zengin hayatı yaşayacakmış,                                                                

Huri, nuri, din, iman kutsallarını kullanmalar…                                                                     

Bir bakıyorsun inançlar alay konusu olmuş.                                                

Baldız, teyze ile evlenme fetvaları medyada...

Rıfat Börekçizade Hocanın Kurtuluş Savaşında yararları unutuldu mu?        

Atatürk ile akşamları istişare ederler, Hoca Hacı Bayram Camisinde vaaz verir.               

Kurtuluş ve kuruluş döneminde kurulan ilk Diyanet Başkanı Rıfat hocadır.         

Dağlara gel dağlara,                                                                                                 

Dağlar deşildi, tüneller açıldı,                                                                           

Çanakkale’de muhteşem bir 18 Mart Köprüsü,                                                                                                                                              

Bir yanda…                                                                                                               

Yolcusu olmayan,                                                                                     

Uçak konmayan,                                                                                         

havaalanları                                                                                                                   

Bu yanda…

Devletin limanları, tekeli, elektriği barajı, fabrikası satıldı, özelleştirildi.                

Aklımız almadı da “Babalar gibi satarız" denildi…                                                          

Devlete dezenfektan sattılar.                                                                                                

Ses çıkaranlar hep arada kaldı.

“Desene milletin a*ına koyacağız” diye yazıldı.                                                   

İsyan edenler, karşı çıkanlar hep arada kaldık,                                        

Kredisini ödeyemeyen üniversite mezunu icralık.

Bir bakıyorsun, güç zehirlenmesine kapılmışlar var,                                                       

Bir de etrafında dönen fırıldaklar, güce tapanlar…

Çok arada kaldık biz çok.

Koskoca bir yıl geride kaldı.                                                                     

Yitirdik sevdiklerimizi birer birer,                                                                          

Güz yeli gibi esip geçiverdi seneler.

“Hayat kısa,                                                                                                 

Kuşlar uçuyor.”                                                                                                          

Demişti Cemal Süreyya…

MUTLU YILLAR…