Toplumun önüne çıkan her insan ister siyasetçi olsun ister gazeteci olsun ister siyasi partiler olsun ister yerel yönetici olsun eleştiri kültürüne açık olması gerekir. Zaten eleştiriye açık olmayan bir siyasi parti, kurumlar ve insanlar hiçbir şekilde başarılı olamaz. Çünkü öz eleştiri insanı yanılgılardan kurtarır.

Toplum önüne çıkan kurumların ve kişilerin de elbette bunları bilmesi gerekir. Bizlerin gazetelere yazdığımız yazıları her vatandaştan övgü alırsak mutlaka bir noksanlık var demek. Ama övgünün yanında eleştiride alırsan hatanı görür ve ona göre davranışını düzeltirsin.

Eleştiri bir açık arama veya kötüleme veya hizmetleri engelleme değil. Bilakis doğruları göstermektir.

Ama bunun yanın da eleştiriler bazen maksatlı ve ön yargılıysa bu eleştiri değil art niyetliliktir. Buna rağmen toplum önünde olan insanlar kurumlar sabırlı olmaya mecburdur.  Kurumlar ve gazeteciler de eleştiri yapanlara sadece sabırla teşekkür edeceğiz. Bunu yapmaya da mecburuz. Ama bu sabrı gösterirken de bildiğimiz doğruları da anlatmaya ve yazmaya devam edeceğiz.

Bu CHP durumunu anlamak gerçekten mümkün değil. Her zaman kavga, ayrımcılık, yancılık. Bu benden, bu başkasından diye ötekileştirmek çok ama çok yanlıştır. Cumhuriyeti kuran bir partiye bu hiç yakışmıyor.

Şimdi ayrışma değil birleşme zamanıdır. Şu an hepimizin Sayın Kılıçdaroğlu’nun arkasında durmamız gerekiyor. Çünkü ülke gerçekten zor durumdadır.

Bakıyoruz gazete sütunlarında veya televizyon ekranlarında sırıtan tipler var. Bunlarda bir gurursuzluğun, yalan konuşmalarının ve haksızlıklarının silueti sinmiş yüzlerine.

Ülkemin tarihinde hiçbir döneminde görülmeyen ayrışma yaşanıyor. Küllenmiş sorunlar deşiliyor. Toplumumuzu bin yıldır ayakta tutan ortak değerler yok ediliyor.

Kendilerine yakın olanlar, yandaşlık yapanlar taltif edilerek önemli görevlere getiriliyor. Bazılarına ulufe gibi krediler dağıtılıyor.

İnsanların inancını ya bu, ya da değil diyorlar. Biat eden veya etmeyen diye ayırıyorlar.

Medyayı bile yandaş veya candaş diye ayırdılar.

Anamızı, bacımızı ve kadınlarımızı türbanlı, türbansız diye ayrıştırdılar.

Bürokraside liyakate değil de sadakate önem vererek bürokrasiyi batırdılar.

İşbirlikçi, yıkıcı medyaya kimse bir şey demiyor. Hatta bunları yapanları nerdeyse baş tacı yapılıyor.

Ülkesinde böylesine ayrışmış görmekte olan bir insan nasıl rahat olur.

Ülkemizde korku almış yürümüş. Can damarımız olan adalet yara almış, gelir uçurumu hep emekten ve emekçiden yana bozulmuş yoksulluk almış başını gidiyor.

Her insan ülkemde Cumhuriyete, demokrasiye, insan haklarına, adalete kardeşliğe ve geleceğe güvenle bakmak istiyor.

O halde binlerce yıldır aynı coğrafyada kaynaşan, bütünleşen toplumun farklı yapıları, renkleri sevgi, saygı, paylaşma ve adil yönetimlerle sağlanır.

Bütün bunlar nasıl olacak. Çare nedir diye sorarsak vereceğimiz cevap: Aydınlanma ve adam gibi adamlara güvenmekle olur.

Akıl, fikir ve geçmişimiz böyle diyor.

İşte bu nedenle ülkemin CHP’ye çok ama çok ihtiyacı var. Ama hizipçi ve çıkarı için ilk ben diyenlerle değil adam gibi adamlarla olur.

Yoksa bu partiye yıllarca hizipten başka hiçbir şey vermeyenlerle değil.

Değerli okurlar bütün bunları şunun için yazdım.

Son günlerde ülkem yukarıda uzunca anlattığım gibi çok zor dönemeçten geçiyor.

Bu aşamada CHP’nin ve CHP‘lilerin birlik ve beraberliğe en çok ihtiyaç duyduğu bir zamanda bazı arkadaşların il disiplin kurulu kararı ile partiden atıldıklarını öğrendim.

Gerek Aydın’da gerekse Söke’den bazı arkadaşların CHP’den il disiplin kurulu kararı ile kesin olarak ihraç edilmelerini ben şahsen doğru bulmuyorum.

Şu sorulara yanıt arıyorum:

Bu arkadaşlar eğer partiyi zarara mı sokmuşlardır?

Partinin aleyhine mi çalışmışlardır?

Yoksa haksız ve usulsüz olarak gördüklerini mi eleştirmişlerdir?

Eleştiri haktır..

CHP’lilerin yukarda yazdığım bazı konuları düşünerek ülkemizin birliği ve dirliği yönünde şu aşamada Genel Başkan Kemal Kılıçdaroğlu’nun arkasında kale gibi durmalarıdır.

Ülkemin zor günlerden geçtiği şu günlerde çıkarından başka hiçbir şey düşünmeyenler aşağılık varlıklardır.

CHP’yi seven herkesin kendine çeki düzen vermesi gerekir.