Anamdır, babamdır ilk öğretmenlerim.

Çocukluk arkadaşlarımdır…

Komşu teyzelerimdir, ninelerim dedelerimdir.

Mezarlıklarıdır memleketimin.

Sokağımın taşları, ağaçları, kuşlarıdır…

Memleketimin pazarlarıdır cümbür cemaat…

***

Minare minare ezandır benim öğretmenlerim…

Oruç akşamlarının iki bisküvi arası lokumudur.

Komşu ikramı burcu kokulu bir tas çorbadır.

Köroğlu, Battal Gazidir, Servergazi, Çaka Bey’dir.

Alın teri, el  emeği, göz nurunda Ahi Evran’dır

Evliya Çelebidir; adım adım dünyaları dolaştıran…

***

Ozanlar Pirî Dedem Korkuttur benim öğretmenim.

Ağladığım, güldüğüm, çalıp çığırdığımda türkülerimdir

Dünyayı güldüren Nasreddin Hocamızdır.

Cümle varı düşündüren Mevlânâdır…

Nefesiyle himmet eyleyen Hacı Bektaş;

Yetmiş iki milleti sevdiren Yunustur….

***

Cihan devletinin yolunu açan Osman Beydir.

Geleceği hayra yoran Edebalı’dır, Somuncu Baba’dır, Emir Sultan’dır.

“Ya İstanbul beni alır, ya ben İstanbul’u…” narasıyla,

Atını denize süren Fatihtir, Yanı başında Akşemsettin’dir.

 Tuna boylarında abdest alan Sarı Saltuktur

Estergon’da nöbet tutan Gül Baba’dır…

***

Çanakkaledir benim öğretmenim, Yemendir, Sarıkamış’tır, Balkan’dır…

Erzurum’da Nene Hatun, Şerife Bacıdır Kastamonu’da.

Mehmet Akiftir, istiklâl Marşımda;

Şanlıurfa’m, Gaziantep’im Kahramanmaraş’ımdır…

Müftü Ahmet Hulusi, Sütçü İmam, Şahin Bey’imdir.

“Ne mutlu Türküm” gururuyla Mustafa Kemal’imdir…

***

Anadolu’dur benim öğretmenim…

Fırattır, Dicledir, Meriçtir, Ağrı’dır, Erciyes’tir.

Şimdilerde dünyadır benim öğretmenim.

Diyar diyar gezen Mavi göklerin beyaz ve kızıl süsü;

 Kız kardeşimin gelinliği, şehidimin son örtüsüdür.

Çağlar ötesini kurgulayan hayalimdir benim öğretmenim…

***

Birliğimdir… Dirliğimdir…

 Kırgız, Özbek, Türkmen, Kazak ve  Azerimdir.

 Kosova, Üsküp, Mamuşa, Prizrendir,,,

Türkçe konuşandır yeryüzünde…

Umutlarım, hayallerim, sevincimdir…

Rüyâmdır,  sevdamdır, benim öğretmenim…    

                              Şerif KUTLUDAĞ

 “Benim Öğretmenlerim” başlığı altında takdim ettiğim şiirimdeki duyguları bana yaşatan, öğreten ve şiiri yazdıran nice öğretmenimin de emeği vardır elbette bende…

Güney Atatürk İlk Okulunda 1960-1961’de okuma yazmayı öğreten 1. Sınıf öğretmenim Kazım Dalkıran’ı devamında da beni okutan Kemal Turhan’ı saygıyla; Hasan Gündoğdu öğretmenlerimi rahmetle anıyorum… Öğrenci arkadaşlarımdan da ve Yalçın Ahmet Çalışır’ı sevgiyle; Mehmet Uçar’ı rahmetle anıyorum. anıyorum.

Güney Orta Okulu öğretmenlerim adına, halen Alanya’da yaşayan aradan geçen 55 yıla rağmen ben aramazsam, telefonla arayıp “Nasılsın evlat?” sorusuyla sohbet açan Ali Baygül öğretmenimi saygıyla anıyorum… Öğrenci arkadaşlarımdan da Mustafa Hüseyin Balıkçı’yı ve Mustafa Baki Civan’ı saygıyla anıyorum.

Aydın Lisesi’nde şiirimi Yeni Kıroba Gazetesinde yayınlatarak şiir yolculuğuma tarih düşüren Habip Cantez öğretmenimi saygıyla; Selma Kurtdal ile Ahmet Gökşin’i sevgiyle anıyorum. Nazilli Lisesinde eğitim hayatımda bir sefer matematiği sevdiren Sabri Özer öğretmenimi rahmetle; Ahmet Korgalı’yı ve Ali Aksüt’ü sevgiyle Metin Özcan’ı rahmetle anıyorum.

Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesindeki çok değerli hocamız; 100. Yaşını kutlayan Prof. Dr. Zeynep Korkmaz’ı ve bizlere o dönemde bir arkadaş gibi davranan Prof. Dr. Tuncer Gülensoy’u saygıyla anıyorum… Site Yurdunda oda arkadaşım Yozgatlı Yunus Şengöz ile Türk Dili Kürsüsünde sınıf arkadaşım olan Burdurlu Himmet Oral’ı sevgiyle anıyorum.

Ankara Yüksek Öğretmen Okulundaki hocalarımız Merih Haser ile Haydar Diriöz’ü saygıyla anıyorum…

Ve… Öğretmenliğini yaparken kırk yıl boyunca görünürde benim onlara Türk Dili ve Edebiyatı öğretirken onların da bana çok şeyler öğrettiğini bildiğim sayısız öğrencimi;

Pamukkale Üniversitesin Eğitim Fakültesinde derslerine girdiğim; önce öğrenci iken sonra öğretmen olarak güzel ülkemizin güzel çocuklarına güzel değerler öğretmeye giden sayısız öğrencimi saygıyla sevgiyle anıyorum.

Biliyorum ki bilgi insanlığın ortak üretimi ve birikimidir; değişkendir, eskir, yenilenir, yanlıştır doğrulanır; oysa sevgi bütün zamanlarda bütün insanlığın özlemini duyduğu Tanrı’nın biz insanlara çoğaltmamız, taşımamız ve adaletle yaşamamız için armağan ettiği Tanrısal bir değerimizdir.

İşte öğretmenler; doğru bilgilerle evrensel sevgilerin taşıyıcısı olan özel insanlardır.

Bu noktadan hareketle görev başındaki bütün öğretmenlerime kolaylıklar ve başarılar; emekli öğretmenlerimin emeklerine teşekkürler; dünyamızı erken terk edip Hak’ka yürüyen öğretmenlerimize rahmetler diliyorum.

“Öğretmenlik, insanlığı aydınlatmak için mum gibi erimeyi göze alanların mesleğidir.” Derler ya!.. İşte budur öğretmenlik derim ben de…

24 Kasım Öğretmenler Günü bütün öğretmenlerime kutlu olsun…

“Öğretmenler!.. Cumhuriyet sizden, fikri hür, vicdanı hür, irfanı hür nesiller ister!..” Atatürk

Sevgilerimle…