Keşke yazmasaydım bunları...

Toprağa gömemezsiniz, denize atamazsınız.

Çöp diye çöp kutusuna da atamazsınız...

Müsvedde kâğıdı değil ki sobada yakasınız...

Mutlaka ortaya çıkacak bu gerçekler.

Çünkü yaşanmış şeyler bunlar, yaşanmış.

Acı tatlı anılar. Kâh gülüp geçtiğimiz, kâh acı acı düşündüğümüz, içimizden de üzüldüğümüz ibret dolu anılarla geçen kayıp yıllar...

Hadi hep beraber o yıllara gidelim…

Yıl 2009. Belediye seçimleri yapıldı. Hüseyin Aksu gibi İlhami Ortekin gibi çok tecrübeli, Mustafa Ancın gibi iktidar partisinin adayına rağmen, Aksu’dan 500 oy fazla alan Özlem Çerçioğlu Aydın Belediye Başkanlığı seçimlerini kazandı.  

Sağ oyların 3’e bölünmesini gerekçe gösterip CHP’li Çerçioğlu’nun seçilmesini “yol kazası” şeklinde yorumlayanlar oldu. Kim ne derse desin sonuçta seçilmiş belediye başkanıydı. Eski bir belediye başkanı, Aydın Belediyesinde başkan yardımcılığı görevinden emekli olmuş bir belediyeci olarak Çerçioğlu’nun ziyaretine gittim. “Dağlarından yağ, ovalarından bal akan” güzel memleketim için görüşlerimi aktardıktan sonra, başarı dileklerimle makamdan ayrıldım.

Açıkçası, ‘Aydın’a kadın eli değmesinin güzelliklerini yaşarız’ düşüncesiyle Çerçioğlu’ndan beklentilerim arttı. İlk görev yılı olan 2009-2014 yılları arası ‘ulaşılabilir’, “halka yakın’ bir başkan portresi çizdi. AYBA adını verdiği bir proje ile vatandaşlara bayram kartı, doğum günü kartı gibi basit işlere imza atması halk arasında karşılık buldu. “Çocuklarım bile doğum günümü hatırlamazken, Çerçioğlu hatırladı” diyenler oldu. Halk böyle şeylere alışık değildi. Çerçioğlu da bu durumu fırsata çevirdi. Sık sık halkın uğrak yeri olan mekânlara gider, vatandaşlarla selamlaşırdı. Yatırım ve hizmet olarak ilk 3 yılda bir şey yapmasa da gönüllere girmeyi başardı. Çerçioğlu son 2 yıl hızlandı. Belediye hizmet binası, Atatürk Kent Meydanı, otogar gibi hizmetleri halkın kullanımına açtı.

2014 yılı geldi, çattı. Aydın büyükşehir statüsüne alınınca CHP’nin Büyükşehir adayı olan Çerçioğlu rakibi Mustafa Savaş ve Ali Uzunırmak karşısında ipi göğüsleyen taraf oldu. Ne olduysa oldu, ‘ulaşılabilir’, “halka yakın’ Çerçioğlu gitti, ulaşılmaz, halktan uzak bir Çerçioğlu geldi. CHP’li belediye başkanlarıyla bile anlaşamayan, kavgacı bir portre çizdi. Yönetim tarzını değiştiren Çerçioğlu belediyeyi danışman eliyle yönetmeye başladı. Danışman tam yetkiliydi… Çok sayıdaki adamını belediyenin önemli kadrolarına yerleştirdi. Artık devasa bütçe adamları vasıtasıyla danışmanın elindeydi. Aydın Büyükşehir Belediyesini ele geçiren bu grubun milletin imkânlarını kendi keyifleri ve çıkarları için kullandı. Her ihaleden pis kokular gelmeye başladı. Halkın parasını har vurup, harman savurdu. Bütün bunlardan Çerçioğlu’nun haberinin olmaması hayatın olağan akışına aykırıydı. 2019’a gelindiğinde 2014 seçim vaatlerinin hiçbirini gerçekleştirmedi. Milletin paralarını algı oluşturmak için kullandı.

CHP Genel Merkezi, 2019 seçimlerinde Çerçioğlu’nu yeniden aday gösterdi. 2014 seçim vaatlerinin hiçbirini yapmayan Çerçioğlu’nun seçim kazanması zor görünüyordu. Neyse ki imdadına ittifak yetişti. CHP, İYİ Parti’nin kurduğu ve HDP’nin destek verdiği Millet İttifakı, “AK Parti ve Recep Tayyip Erdoğan karşıtlığı” üzerinden siyaset yaptı. Buna AK Parti ve MHP’nin kurduğu Cumhur İttifakı bazı ilçelerde yanlış aday belirlemesi eklenince, Çerçioğlu’nun ekmeğine yağ sürüldü ve yeniden seçildi.

2019 seçimlerinin üzerinden 2 yıl geçti. ‘Aydın’a kadın eli değmesinin güzelliklerini yaşarız’ demiştim. Bir güzellik yaşamadığımız gibi, ‘iş yapmasam da seçiliyorum’ diyen Çerçioğlu yan gelip yatmaya devam ediyor. Hizmet yok, yatırım yok. Belediye şirketleri zarar ediyor, ihalelerde şaibeler devam ediyor, kadın belediye başkanı kadın belediye çalışanına mobbing uyguluyor ve belediye tazminata mahkûm oluyor, Çerçioğlu hala Aydın kamuoyuna tatmin edici bir açıklama yapmıyor, yapamıyor. Kindar bir yönetim tarzı olan Çerçioğlu, Efeler Belediye Başkanı Fatih Atay’la, Söke Belediye Başkanı Levent Tuncel’le kavgalı, Nazilli Belediye Başkanı Kürşat Engin Özcan’la arası limoni. Bu şartlarda hizmet üretilemiyor.

Çerçioğlu’nun kaprisi, bilgisizliği yüzünden olan Aydın’a oluyor. Geçtiğimiz 7 yılda olduğu gibi önümüzdeki 3 yılda da hizmet alamayacak şehrimizin 10 yılı “kayıp yıllar” olarak tarihe geçecek.

Şuraya güzel bir söz kaydedelim:

Dış görünüşe önem vermeyin zira tuz da şekere benzer…

Kalın sağlıcakla.