Bir ülke düşünün üniversite mezunu olup iş bulamamış olsun.

"Getir, Hepsi burada, Yemek sepeti" gibi firmalarda üç kuruşa, kelle koltukta sabahın bir saatinden, gecenin bir yarısında motor kuryelik yapsın.

Üç dil bilip garsonluk yapsın.

Doktoru, yetişmiş elamanı yurt dışına gitmek için fırsat kollasın.

On beş milyon aile sosyal yardımlarla yaşasın, sekiz milyon işçi açlık sınırının altında yaşasın.

On dört milyon emekli yedi bin beş yüz liraya talim etsin.

Bir tas çorbanın yüz lira olduğu yerde Meclis’teki seçilmişler kuzu etini beş liradan yesin.

Arkasında kimlerin olduğu araştırılması iktidar koltuğunda oturanların ve koltuk değneğinin oylarıyla reddedilen bilmem ne fonu, o fon, bu fondan milyarları götürenler, güzellik salonu yutturmacasıyla milyarları cukkalayıp israfın, lüksün ve görgüsüzlüğün dibine vuranların olduğu bir ülkede haktan, hukuktan, adaletten söz etmek beyhudedir, gözler kör, kulaklar sağır vicdan yaralıdır.

Bunca tezatın yaşandığı yerde insanların hâlâ bu kadar tepkisiz kalma lüksü olmamalıdır.