Çocukluğumuzda, gençliğimizde hatta yakın zamana kadar milli ve dini bayramlarımızın gelişini, yeni yılı coşkuyla, sevinçle kutlar yeni yıla bir yığın temennilerle girerdik.

Günümüzde ne bayramları nede yeni yılı ekonomik, sosyal, kültürel nedenlerden dolayı bırakın kutlamayı sancılarını çekiniyoruz.

Üç çocuklu bir ailenin bayram maliyeti neredeyse eskinin araba parası. Düşünün bir gömlek, bir pantolon, bir ceket, kazak çorap paranın altı sıfır atılmış haliyle bile felaket. Bu durumda bayramı kutlamak değil, Allah korusun yasaklamak gerek.

Yeni yıla gelince akla ilk gelen ağır zamlar, aşırı vergi yükü ve cezalar budanmış hak ve özgürlükler, kolu kanadı kırılmış yoğun bakıma düşmüş adalet vs.

Haliyle ne bayramları ne de yeni yılı coşkuyla değil, kuşkuyla, korkuyla, umutsuzca karşılıyoruz.