GÖKÇE TÜRK ÖMER SEYFETTİN ANISINA

Elbruz dağın'ı aşıp gök yeleli bir bozkurt

Ne an Gönen'e kondu, Gönen şanıyla ondu

Gönen'de dolup taşıp olduğunda bir başkurt

Gözlerinde gök dondu, gönlüne bülbül kondu.

Türk Yurdu'ydu her ili, Türkçe'ydi ana dili

Gönlü gülle ilgili nevruz işli mendili

Yaratan'dan vergili Muhammed'e sevgili

Yüreğine nur yondu, avucunda çöl dondu.

Özge özellikleri olan bu gönül eri

Bir kemik bir de deri, lakin yeğin bir çeri

Ki bu gönül rehberi girdiğinde içeri

Bilinir ki gün sondu, nükte geceye fondu.

Nesli Asım'ın nesli, Türk Müslüman ve aydın.

Kasketli veya fesli dilinde hep günaydın

Gönül gözü abdestli velev ki yoldan kaydın,

Tek küfrü "hey mason"du en fazlası beş ondu.

Hokkayla divit seçti, öyküyü düşe karıp.

Ant* içti serden geçti apoleti çıkarıp.

Öyle bir Serdengeçti ki Bab-ı aliye varıp

" Efruz" adlı fasondu baskın dersen racondu.

Bomba* ile çok kızdı Beyaz Lale*'yle sızdı.

Yalnız Efe* yalnızdı Asilzadeler* hızdı

Ömrü Falaka*sızdı Topuz*'la içi cızdı

İlk Namaz* anasondu Diyabet kara dondu!

Şiir gibi bir çocuk, öykü gibi bir ergen

Gözlerinde gök boncuk, yüreği yalın sergen

Sırtındaki son k/gocuk döküldü bergen bergen

Otuz altı gül kondu, dilinde bülbül dondu.

Doyumluk yazdı çizdi, art arda öykü dizdi.

İçgüveylilik bizdi, gönlünde derin izdi

Güner'iyle ikizdi, hastalığıysa gizdi.

Karargahı balkondu evinden alıkondu.

Kim kimsesiz ölünce kadavra niyetine,

Bölüşüldü dölünce ömrünün diyetine.

Baykuş damda gülünce, halk yetişti etine

"Ömer" diye taş kondu, Gönen adıyla ondu.

Rahmetullahialeyhi.

NA