Siz hiç
Rüzgarın ağladığına
Şahit oldunuz mu?

Ben,rüzgarın
Gizemli gizemli
Ağladığını,
Kim bilir
Kulaklarımla
Kaç defa duydum!

Herhalde
Esmeye başladığı
İlk çıkış anında,
Doğal bir
Yel sesine sahipken,
Eserken
Denk geldiğinde
Dertli insanlara;
Sürtünerek onlara,
Bir de geçerken
Binalar arasından,
Oralardaki
Hüzünlü insanlardan
Etkilendiğinden
Olsa gerek,
Kaybederek
Önceki doğal sesini,
Yeni kederli bir sesle
Çıkıyor ortaya
Bizim oralarda...

Bu seste ;
Sanki yalnızlığı,
Derinlerden
Gelen bir çaresizliği,
Her şeyini kaybetmiş,
Her şeyden
Ümidini kesmiş,
Boş ve korku dolu
Gözlerle
Sağa sola bakan
Birinin feryadını,
Tüm iliklerimde
Hissediyorum!

Bu yaslı
Rüzgarın sesini,
Her duyduğumda;
Bir garip oluyor,
Ben de ağlamak
İstiyorum!..