Rafetdin BÜLBÜL

Rafetdin BÜLBÜL

Düşünürdururdu

Düşünen adamdı o!
Düşünürdururdu...
Başkaca da
Bir şey
Gelmezdi
Elinden!
Otururken,yürürken;
Yerken,içerken;
Uyumadan önce;
Uyanır uyanmaz;
Çarşıda pazarda;
Orada burada
Düşünürdururdu!
Çoluk çocuğunu;
Akrabalarını;
Eşini dostunu;
Yurdunun insanlarını
Düşünür,
Düşünürdururdu!
İşi, eşi, aşı
Olmayanları;
Hastaları,
Ölümcül
Hastaları
Öncelikle,
Özellikle
Düşünürdururdu!
Düşündükleri
İçinde
Sorun yaşayanlara,
Yardımcı olamamak
Onu
Kahrederdi;
"Keşke
Bir şeyler
Yapabilseydim
Onlar için!"
Demekten de
Alamazdı
Kendini!..

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.