Saat gecenin 00.03’ü beş geçiyor…

Eee bu saatte hayrola? İşin ne? Ne yapıyorsun gene diye sorular sorulabilir. Ne yapabilirim ki gecenin bu saatinde… Kalem kâğıt elde…

Yatağımda uyandığımda hatırladığım ve unutamadığım aklıma gelen kişi, kurum, görev ve olayları başladım yazmaya… Eyvah hapı yuttuk ki bir sürü zırva şeyler… eften püften şeyler mi yazacak diye düşünenler de olabilir… Veya sabahtan akşama kadar yoldan geçen arabalarımı sayacak diyenler olabilir…

Yok… Yok… Hiçte öyle değil… Zamanın, tarihin imbiğinden geçen iyice süzülen ve gök kubbede hoş seda bırakan zihinlerde ve gönüllerde iz bırakan kişi ve olaylardan bir çiçek… Bir buket… Bir dal sunmaya çalışacağım.

2000’li yıllarda belediye başkan yardımcısı olarak görev yaptığım Aydın Belediyesi’nde çalışırken tanıştığım, zamanın Aydın Vali yardımcısı, şimdiki Manisa Valisi M. Hakan Güvençer'den bahsedeceğim.

Genç, çalışkan, gayretli, dürüst ve çok mütevazi bir insan. Hani derler ya ‘’adım atarken bir karınca dahi incitmez’’ diye. Sayın valim, sanki konuşurken bile karıncayı incitmez. Sakin sakin, yavaş bir sesle insanlara, vatandaşına bütün makam ve rütbelerin ve perdelerin aradan kalktığı iki dost iki arkadaşın konuşması gibi konuşması olurdu.  Pek çatık kaşını hiç görmedim. Ama bir iki kere kızdığı anları veya o anki ifadelerini hatırlıyorum. Her Cuma camiye ibadete gelen vatandaştan cami çıkışı hayır hasenat vb. ad altında yardım parası toplanmasına karşıydı. Sanki otoban gişelerine araç giriş çıkışı için her giriş çıkışta para öder gibi nedir bu diye çıkışını hatırlıyorum. Tabi ulu orta değil. Bu tür sosyal konularla ilgili problem, analiz, çözüm vb. değerlendirmelerde bir aydın entelektüel duyarlılığı içerisinde bir bakışı ve bir görüşünün ifadesi idi.

En çok zaman geçirdiğimiz sayın Valimizin başkanlığındaki Sosyal Yardım Vakfı toplantıları idi. Kurumları temsilen bürokratlar ve halkı temsilen üç vatandaşımız toplantıya katılırdı. Sivil halktan toplantıya katılan vatandaşlarımızdan Nuri Aksoy amcamız ve emekli ilkokul müd. Ziya hocamız bir de emekli astsubay Nihat Bey ağabeyimiz vardı. Vakıf toplantılarımızın sekretaryasını Zeynep Hanım ile Nuray Hanım yapar, çaylarımızı da Ayhan kardeşimiz getirirdi. Çok zevkli ve keyifli geçen toplantılarda, sayın Valimiz; fakir fukaraya yapılacak yardımların çeşidi, miktarı, zamanı, nereye, hangi mahalle hangi köy, hangi okul, hangi aile adeta mastır bir proje gibi kılı kırk yarar, yardımların kuruş kuruş yerine gitmesi için gayret gösterirdi. Biz başka vali yardımcıları ile de çalıştığımız için bazıları öyle sık dokuyup, ince elemez, toptancı bir anlayışla bir saate varmadan işi bitiriverirdik. Hakan Bey’in toplantılarında en ince ayrıntı bir devlet ciddiyeti içerisinde ele alınır bazen üç ve dört saat toplantının sürdüğü olurdu. Tabii gündem maddeleri de çok yüklü olunca toplantı hayli uzardı.

Mülkiye amirliği meslek ve görevi; devletin bekası, milletin bekası ve halka hizmet bakımından çok önemli ve şerefli bir meslektir. Bu meslekten ülkemize hizmet eden çok saygın bürokrat, devlet adamı, milletvekili ve bakan vb. siyaset adamı yetişmiştir. Ülkemizde, illerimizde, ilçelerimizde ve bölgemizde iz bırakan efsane halk kahramanı mülki idari amirlerinin hizmet ve eserlerinin yaşayan hatıralarıyla doludur.

Benim gençlik yıllarımda 1970’li yıllarda üniversitede okurken hep adını duyardım. O zaman Burdur Valisi Ömer Naci Bozkurt efsane bir vali olarak bahsedilirdi. Zannedersem sonra Gümüşhane Valisi oldu. Sonraki yıllar 1990-1991'li yılların o zamanki efsane Tokat Valisi sonra bizim Aydın Valimiz olan rahmetli Recep Yazıcıoğlu. Bu vesile ile Sn. Valimizi ve rahmetli olan diğer mülki idare amirlerimiz de rahmetle analım. Allah rahmet eylesin.

Sn. Valim M.Hakan Güvençer Bey de, Sn. Aydın valimiz Emir Durmaz Bey’in yardımcısı kadrosundaydı. Tabii bu mesai arkadaşlığı taa Ağrı valiliğinden gelirmiş, Ağrı’da görev yaparken bir kamyon çimentoyu sırtında indiren mülki amir. Ne günler ne hizmetler… Bu topraklara, bu vatana sırtında çimento torbası taşıyan yük indiren bir mülki amir. Mesleğine, görevine ve bu topraklara âşık bir hizmet adamı.

Valimi yazmaya doyamıyorum. Şuan gecenin 00.04 ü kısa kes Aydın havası olsun diyorum. Toparlamaya çalışıyorum. O sadece bir görev adamı değil, hem gönül adamı, hem de çok okuyan bir kitap kurdu. Kültürel altyapı da imam hatip eğitimi ve kültürü de olunca, Arapça farsça, Osmanlıca ve medeniyetimizin derinliği ile ilgili değerlerimizi çok iyi nüfuz etmiş, kendi öz kültürü ve değerlerine yabancılaşamamış, özlemini çektiğimiz aydınlardan iyi bir entelektüelimizdir.

Görevimiz gereği çok sık vilayete gider gelirdik ve her gidişimde mutlaka Sayın Valim müsaitse ona uğrar, beş on dakika bir çayını içer, mutlaka bir konu üzerine sohbet edilirdi. Ve Sayın Valimin fikir tefekkür derinliği ve konu analizi beni çok etkiler, cahilliğim ortaya çıkmasın diye susmayı ve dinlemeyi tercih ederdim. Fırsat buldukça bazen de güzel şiirlerden bir kıta birkaç beyit okurduk. Zarafet, kültür, sohbet ve konuşmalar, çok çok seviyeli ders verici, hep mesaj yüklü olurdu. Bendeniz bu fakir, yerel yönetimler kadar, vilayet mülki idare mutfağında üstatların çırakları olarak o mekânların çok tozunu yuttum. İyi ki yutmuşum. İyi ki o güzel insanlarla tanışmışım ve iyi ki o güzel insanlar bu gün yüce devletime ve necip milletime hizmet ediyorlar. Ay yıldızlı bayrağımızı gururla dalgalandırıyorlar. Bayrak emin ellerde, gözümüz arkada değil. Çünkü her saniye vatanın her karış torağında ay yıldızlı bayrağımız dalgalanıyor. Çünkü devletimiz hiç uyumuyor.

Başarılarının devamını diliyorum Sn. Valim! Bahtınız açık olsun. Hizmetleriniz nedeniyle sizi hiç unutmadık.

İlk öğretmenlik görev yerim, ilk göz ağrım olması nedeniyle 1977-80 yılları Manisa’yı da unutmadık…

Mutfağında devlet adamı yetiştiren şehzadeler şehri Manisa sana selam olsun!

Devletin emin ellerinde huzur içinde yaşa…

Ege’nin ve Türkiye’nin parlayan yıldızı Manisa…

Kalın sağlıcakla…

Selam sevgi ve saygılarımla…