Aydın’ın caddeleri kalabalık, kadın, çocuk üniformaları üzerindeki öğrenciler yediden yetmişe her Aydınlının yumruğu sıkılı havada, avazları çıktıkça bağırıyorlar:

“Şam-pi-yon!”

Adnan Menderes Bulvarı tıklım tıklım.

İğine atsan yere düşmez misali mahşer kalabalığı içinde birkaç gazeteci arkadaşımı görüyorum. Boyunlarında fotoğraf makineleri yok. Onlarda yumruğunu gökyüzüne kaldırıp bağırıyorlar;

“Şam-pi-yon!’’

Gazetecilere dönüp göreve davet ediyorum.

Aldığım cevap beni şoke ediyor…

“Biz bugün çalışmıyoruz…”

İçimden bunlarda, diğer Aydınlılar gibi şaşırmış diyerek Atatürk Kent Meydanı’na yöneliyorum. Orada da mahşeri bir kalabalık var. Hep bir ağızdan bağırıyorlar;

“Si-yah-Be-yaz, Şam-pi-yon…”

Belediyenin önünde yoğun bir kalabalık var.

Kalabalıktan alkış sesleri geliyor.

Belediye Başkanı Özlem Çerçioğlu ve danışmanı Erkan Karaarslan kapının önünde yan yana duruyorlar. Çerçioğlu’nun kurmaylarından Bülent Bozbaş, Muharrem Şanlı, Mefküre Karabıyık, Evrim Karakoz ve Barış Altıntaş da Çerçioğlu ve Karaaslan’ın hemen arkasında müthiş bir görüntü veriyorlar.

Özlem Çerçioğlu çevresindekilere dönüp şöyle diyor: “Vali Erol Ayyıldız’a rağmen Aydınlılara büyük hizmet veriyoruz.”

Atatürk Kent Meydanı’na kurulan kürsüden Fatih Akkentli halka hitaben bir konuşma yapıyor.

“Bir yerde halk varsa orada Özlem Çerçioğlu var!”

Alkış, alkış, alkış…

Özlem Çerçioğlu kürsüye geliyor…

Meydan alkıştan yıkılıyor.

“Aydınspor bu şehrin takımıdır” diyerek söze başlayan belediye başkanının sözleri tezahüratlarla kesiliyor.

“Özlem sen bizim her şeyimizsin!”

“Bugün burada...” diye söze başlıyor ama nerdeeeee…

Sevgi gösterisinden konuşmasını bir türlü sürdüremiyor.

Alkış, alış, alkış…

Hayretler içinde kalıyorum.

Alkışlayanlar arasında AYBA’cılar yok!

Aydın halkı bugün Özlem Çerçioğlu’nun etrafında tek yumruk olmuş.

“Topuklu Efe” tezahüratı yeri göğü inletiyor.

Tam o sırada devreye koruma Özcan giriyor..

Elleriyle “susun” işareti yapıyor.

Çerçioğlu, halkın sevgi gösterileri arasında konuşmasını sürdürüyor.

“Zengin çocukları Fenerbahçe’nin maçı için İstanbul’a gidiyor.”

“Ben başkan olduğum sürece…

Fenerbahçe Aydın’a gelecek.

Fakir fukara, garip guraba maça gidecek!

Alkış, alkış, alkış…

Çerçioğlu sözlerine şöyle devam ediyor:

“Aydın’ın malı Aydın’da kalsın dedim.

 Erkan, Bülent, Muharrem, Nermin…

İthal kurmaylarımın hepsini Aydın’a malettim.

‘Beni Aydınlıları tercih etmiyor’ diye eleştirdiler…

Onlar laf biz iş yaparız.

Bakın Aydın’ın malı olan bu kurmaylarımla, seçimler öncesi söz verdiğim gibi Aydınspor 1923 için özel tasarlanmış 50 bin kişilik Zeybek Arena Stadyum Projesi’ni hayata geçiriyoruz. Biliyorsunuz Fenerbahçe’yi 6-1 yenmiştik. Allah’ın izniyle bu defa 12-1 yeneceğiz.”

Alkış, alkış, alkış…

Konuşmaların ardından topluca 50 bin kişilik Zeybek Arena Stadyumu’nun açılışı gerçekleştirildi.

Telefonun zil sesiyle uyandım.

Ter içinde kalmışım.

Meğer gördüklerim uzun bir rüyaymış.

Her rüyanın sonunda söyleneni biz de söyleyelim:

“Hayır olur inşallah!”