Girersin önce
Kontrolden;
Mesut,
Ehemmiyetli biri gibi
Hissederek
Kendini.

Bir şeyler
Alacakmış gibi
Dolaşırsın
Mağazaları,
Tek tek.

Alışveriş yapmadığında,
Mağaza çalışanlarının,
Üstlerine karşı
Zor durumda kaldığını
Bilmeden,
Bakarsın ürünlere...
Sonrasında
Çıkarsın mağazadan,
Hiçbir şey almadan.

Ne de
Güzel giyimlidir
Ve mutlu görünür
Herkes,
Bu alışveriş merkezinde!

Bir şeyler
Satın alanlar,
Yiyip içenler,
Dolaşanlar,
Çeker dikkatini!

Nedendir bilinmez,
Burada
Bir Avrupa şehrindeymişsin gibi
Hissedersin kendini.

Dersin
Kendi kendine;
"Ne kadar da
Düzenli burada
Her şey;
İşler herhalde
Yolunda!"

Oturur,
Bir çay içersin
Bir yerde;
Ağır ağır
Yudumlarken içeceğini,
Önemli biriymiş gibi
Hissedersin
Kendini!

Telefonuna bakarsın
Zaman zaman.
Neden sonra
Kalkmadan yerinden
Ödersin çay parasını.
Kapalı bir kutucukta
Getirirler
Para üstünü.
Tam da bu sırada
Yaşarsın bir kararsızlık...
Geçirirsin içinden;
"Para üstünü
Alsam mı,
Bahşiş olarak
Bıraksam mı?"

Avamlığın tutar;
Çeyiz sandığına
Benzeyen
Kutucuktan
Utana sıkıla
Alırsın
Para üstünü,
Suçlu hissederek
Kendini!

İç sesin
Koşar imdadına,
Dersin içinden;
"Zaten
Çay pahalı,
Bir de
Bahşiş mi atmalı..."