On

yirmi

bilemedin yirmi beş

Eser kalmayacak hiçbirimizden

Bacı kardeş sevgili eş

Çoğumuzda anne baba emmi eze kalmadı zaten

Ağarmış azalmış saçlar

Dökülmüş sökülmüş yerine yenisi çakılmış dişler

Göze çökmüş kaş

Omza düşmüş baş

Yerçekimine yenik al pembecik ipek ten

Son birkaç kuşak belki

Şiirlerine öykülerine romanlarına bizi konu alacak

Sonrakiler "Zombi" diye anacak

Rağmen buna

Buna rağmen biz hâlâ

Etimizi yemekte birbirimizin

"Sağcı

Solcu

Deist

Ateist

Dem'li

Cemli

li

.. li

... li

Demekteyiz birbirimize

Ayrış ayrış nereye kadar

Hanımlar beyler

Yiye içe etimizle kanımızla doymazda bu yamyamlar

Ayrıştıkça biz

Var olacaklar

"Koministler Moskova'ya"

"Vatan Millet Sakarya"

"Kahrolsun Amerika"

"Yaşasın Halkların Kardeşliği"

söylem eylem derdinde telef olurken biz

Onlar

ki bizi birbirimize düşman edenler

ayrı gemilerde aynı denizlerde ölülerimizi yiyerek dirilerimizin bitimine nedenler

Farkında değil misiniz