İngiltere Rusya’nın yayılmacılığına karşı Ermeniler üzerinde nüfusunu artırarak Ermenistan’ı o bölgede ileri karakolu olarak görmeye başlamıştır. Böylece İngilizlerin 1980’lere kadar Osmanlı Devletinin toprak bütünlüğüne karşı gösterdiği saygı ilkesinden vazgeçtikleri ortaya çıkmaya başlamıştır. İngilizlere göre; Ermenilerin yaşadığı bu bölgede Rus yayılmacılığına karşı yeni bir ermeni devleti kurulması tampon bölge olabilirdi. 

İngiliz basını hemen bu olaylardan sonra bu bölgeden Ermenistan diye bahsetmeye, Doğu Anadolu’nun en ücra köşelerinde İngiliz konsoloslukları açmaya başladılar. Doğu Anadolu’da İngiliz misyonerleri dolaşmaya ve faaliyet göstermeye, Doğu Anadolu’da Ermeni okulları açmaya başladılar. 

Ancak Osmanlı devleti sınırları içersinde yaşayan Ermeniler kurulan komitelere pek rağbet etmediler. İlgi göstermediler. Bunu gören sömürgeciler Osmanlı Devleti sınırları dışında Ermeni komitelerini kurdurmaya başladılar. Örneğin Ruslar1887 yılında Cenevre’de Hınçak,1890 yılında Tiflis’te, Taşnak komitelerini kurdurmuşlardır. 

Bu devletler Ermenileri kurtaracakları, Osmanlılardan aldıkları toprakları Ermenilere verecekleri vaadlerini vermeye başladılar. Bugün, Ermeni lois Nalbantiyan amaçlarını şöyle açıklamaktadır: 
1-Ermenileri duygusal olarak kışkırtmak 
2-Ermenileri tahrik etmek. Terör yapmaya yönlendirmek 
3-kışkırtılan ve terör yapması sağlanan Ermeni halkına karşı,Türklerin karşı misilleme yapmalarını sağlamak. 
4-Böylece Osmanlı Devletini terör ortamına çekmek, devletin dağılmasını hızlandırmak 
5 Devlet yanlısı Ermeniler ve Türkleri hedef almak ve bunlara karşı suikastlar düzenlemek. 

K.S.Papaziyan ise bu konuda şunları söylemektedir. 
 

1-Ermeniler kışkırtılarak isyanlar çıkarılacaktır 
2-Bu yolla ermeni halkı Osmanlı Devletinden koparılacaktır 
3-Ermenilere ekonomik özgürlük sağlanacaktır. 
4-Hükümet kuruluşlarına karşı saldırılar yapılacaktır. 
5-Hükümet üyelerine saldırılar düzenlenecektir 
6-Hükümet kuruluşları tahrip edilecek ve buraları yağmalanacaktır 
Osmanlı Devleti sınırları içersinde yaşayan Ermeni vatandaşların ülke dışından yapılan bu kışkırtmalarla çok geçmeden isyan ettikleri görülmektedir. 
1-ilk isyan 1890 yılındaki Erzurum isyanıdır. 
2-Bunu kumkapı gösterisi izlemiştir 
3-Daha sonra 1892-1893 yıllarında Kayseri,Yozgat,Çorum, ve Merzifon olayları görülmüştür. 
4-1894 Sason isyanı vardır 
5-1895 de Bab ı Ali gösterisi ve Zeytun isyanları görülmektedir 
6-1896 yılında Van isyanı ve Osmanlı bankasının yağmalanmasını görmekteyiz 
7-1903 te yine Sason isyanını görmekteyiz 
8-1908 yılında padişah Abdülhamit e suikast girişimini görmekteyiz 
9-1909 yılında Adana isyanını görmekteyiz 

Tüm bu isyan ve devlete karşı olan bu ayaklanmalar devletin kolluk güçleri tarafından bastırılmıştır. Ancak Ermeniler ve onları destekleyen sömürgeci devletler tarafından Osmanlı Devletinin isyan ve ayaklanmaları önleme faaliyetlerini Ermenilere karşı yapılan katliam hareketleri olarak göstermeye çalışmışlardır. Bu yalana dayalı, olayları tahrif ederek gösterme çabaları diğer ülkeleri de ne yazık ki etkilemiş ve bugün bu yalan propagandaya dayalı politikalara dayanılarak Türk milletini küçük düşürmeye yönelik kararlar almaktadırlar. Van İngiliz konsolos yardımcısı Williams 4 mart 1896 yılında yazdığı yazıda Taşnak ve Hıncakların kendi vatandaşlarını terörize ettiklerini, aşırılıklar ve çılgınlıkları ile müslüman halkı kışkırttıklarını Osmanlıların bölgede yaptıkları reformları felce uğrattıklarını, bütün Anadolu’da olanlardan Ermeni komitecilerinin sorumlu olduklarını söylemektedir. 

DEVAMI 5 NİSAN PERŞEMBE GÜNÜ