Gök kuşağı gözlerinin, renklerinde alazlandım.

Mecnun sensen ben Leyla’yım, Yusuf isen Züleyha’yım.

Ben ki senli selvilerin, gölgesinde palazlandım.

Mecnun sensen, ben Leyla’yım, Yusuf isen Züleyha’yım.

***

Umman olan yüreğime, ırmak olup akışımsın,

Gönül gözüm sensin benim, umut yüklü bakışımsın,

Kurduğum düş otağına, çizdiğim tek nakışımsın,

Mecnun sensen, ben Leyla’yım, Yusuf isen Züleyha’yım.

***

Uyurgezere öykünüp, döşünde düşe dururum,

Minareye kilit vurup, ezanları sustururum,

Ecel geri dursun biraz, henüz düşler oldururum

Mecnun sensen, ben Leyla’yım, Yusuf isen Züleyha’yım.

***

Levh-i mahfuzda yanyana,kaydedilen benim adım.

Bana gazel okuma hiç, her zerrende benim tadım

Hemhâl olmuşuz berzahta,artık gayrın benim yâdım.

Mecnun sensen, ben Leyla’yım, Yusuf isen Züleyha’yım.

***

Beri dursun dünya beri,istemem hiç öteberi,

Sen rençberim, sen rehberim,sensin çadırımda çeri

Sen ki helalimsin benim, sensin yüreğimin eri

Sen Mecnunsun ben de Leyla, Yusufsun sen ben Züleyha!