Gideni geri gelmeyen feryadi gibiyim ey yâr

Gök tutuştu dondu harım yandım eriye eriye

Güzü ardından yelmeyen kırk kırıklı faya ayar

Ayak direr yaz baharım demir atıp hep beriye

Sırt verdiğim yüce dağa kar yağmış gibiyim ey yâr

Karayeli yakar harım köz yağar öte beriye

Güve üştüğünde bağa koruklarım daldan kayar

Döner döneler buharım kül gelince gelberiye

Kendi eteğine basan körebe gibiyim ey yâr

Güneşe beş basar harım ateş yedirir periye

Çöktüğünde karabasan

Ayyur'a merdiven dayar

Karışır şeşi cıharım sığınırım ayperiye

Çimen ki ben düz ovaya inmiş bozkurt gibi ey yâr

Kartal kanadını harım perçem yapar kel çeriye

Süt sağdığımız kovaya teri sinmiş cicim yayar

Yeterli mi intiharım bakman için içeriye