113’ncü doğum yıldönümünde saygı ile andığımız Nazım Hikmet yaşadığı aşklar ile üretken olmuş, hayatının kadınlarına çok güzel şiirler yazmıştır..

Dayısının kızı Piraye ilk şiirlerinin kahramanıdır.. Ardından Münevver, Rusya’ya kaçtığında 3 yıllık eşi, 2 buçuk aylık oğlu Mehmet Hikmet’in anası...Rusya’da doktor Galina ve son eşi Vera..

Nazım biyografisinde iki kadın ilgimi çekti..Münevver ve Vera.. Münevver çok entelektüel bilgili, eğitimli bir kadın..Ama yalnız kalmış.. Kış gelmiş, sobanın kömürünü, evin akan çatısını,pişecek yemeği de düşünmek zorunda..

Münevver Nazım’a 1000 tane mektup yazıyor .. Türkiye’den haberler veriyor.. Şiirlerine ilham oluyor.. Bir mektubunda Münevver ünlü kemancı Davit Oystrah’ın konserine gittiğini anlatıyor.. Mektubunda bayıldım bittim adamın çalışına demesi üzerine Nazım..

DAVİT OYSTRAH’A MEKTUBUMDUR

İstanbul’a gitmişsiniz, konserdeymiş çok bahtsız bir kadını bahtiyar etmişsiniz. Yağmura uzanan iki yaprak gibi gözleri, bakmış parmaklarınıza, mektubunda unuttum her şeyi diyor.. Ağladım diyor, güzel içim rahat Siz kıskandığım biricik insansınız üstat.. Sonra Galina, şiir yazamıyor diye Vera’ya gönderiyor..Artık bülbül şakımıyor diyor.. Vera son aşkı...Nazım’ın bütün mektuplarına şiirlerine sahip çıktı ..Nazım’la yaşadıklarını anı şeklinde yayınladı..Vera ya güzel şiirler yazdı..

NAZIM'DAN VERA’YA

Lanet olsun ne muazzam şey seni sevmek..

Sen benim aşkım, sen benim kızım, sen benim yoldaşım, sen benim küçük annemsin..

Canım, bir tanem, seni sevmeden önce dünyayı sevmesini bile bilmiyormuşum

Bu şehir güzelse senin yüzünden, bu elma tatlıysa senin yüzünden,

Bu insan akıllıysa senin yüzünden..

VERA YA...

Gelsene dedi bana

Kalsana dedi bana

Gülsene dedi bana

Ölsene dedi bana

Geldim

Kaldım

Güldüm

Öldüm...