Bir sevda türküsü tutturursun Ünye'de,

Hangi Yıldız'a değdi bu aşkın Meteor'u diye?

Bölünürsün yediye.

Parça parça koşarsın, koşturursun Ünye diye.

Işık olursun gündüze.

Akşamı katarsın geceye karaya.

Milyonlara koşar gibi,

Yıldız olursun sabahın karanlığına,

Şafak yalnız kalmasın diye.

Beş dakikalığına Ay'a dönersin.

Yetmez.

Gökkuşağı nemli yosun kokusunu sarar.

Kızarsın gündüzün çaresizliğine,

Güneş'e dönersin.

Yakar kavurursun ince bedenini.

Savrulursun, aç kalırsın,

Susuz.

Dönersin denizlere,

Yakamozlara sorarsın sessiz valsin zamansız saatini.

Olmaz bir türlü.

Yalvarırsın kaldırım taşlarına.

Tek tek konuşturur, ağlatırsın sıra sıra çakıl tanelerini.

Cevap gelmez deryadan.

Yürürsün kale bozuğuna.

Koşarsın Yalı'da, delice.

Bakarsın uzaklara,

Yine avuçlarında kum taneleriyle,

Gel koş gir içime diye.

Tut elimden gidelim buralardan, kaçalım sessizce.

Çatlar Ünye, bölünür yediye.

Işık olur, gece olur, deniz olur.

Ağlar ağlar Çamlık'ına döner.

Taşına yaslanır, kaldırımına uzatır ayaklarını.

Dünya durur önünde, yıkamaz yine de.

Katarsın sevgini Ünye'nin içine,

Ucunda ölüm olsa bile.

***

        Mavi bahar

Bir doğa bir deniz bir yaşam,

mavi bahar kokusunda sevdalanır,

Sarhoş olur, aşık olur derinlerde,

Sevgi için bedel öder,

Yaşam için hasret çeker gurbette,

Ömür doldurur acı tatlı nefeste,

Bir bakışa, bir buseye can verir yüreği,

Bedeninde deniz kokan,

Ayağında kumu kalmış,

Saçlarına yosun takan Ünye'ye.

                 *** 

               Boşver

O eski sabahın soğuğu, o telaş, koşuşturma nerede?

Sen neredesin?

Sabahın denizi, kokusu nerede?

Zor içinde hayat,

Koş bitir günü geceyi, şikayet etme,

Dönüşte aynı deniz aynı dalga,

Sadece kokusu değişmiş olacak sahilin,

o da bir günlük, boş ver,

Umut var ya içinde,

dön aynı yoldan,

dön sevgisi ruhu büyük, o küçücük kocaman Dünya'na.