Aydın ili farkında olmasa, hattâ Aydın’ın aydını da farkında olmasa da bir güzel Şenay CANER Öğretmen geldi geçti Aydın’dan dün 28 Ocak 2025 Salı günü…

O Aydın’ın hem eğitim camiasında hem de sendikal faaliyetlerinde hep önde olmuştu.

O ömrünü ülkemizin, devletimizin ve milletimizin varlığına adamış millî hassasiyetleriyle bezeli fikriyle, zikriyle ve eylemiyle kara sevdalı bir asena olmuştu ömrü boyunca.

O bir TÜRK EĞİTİM-SEN mensubuydu Aydın’da… Ağustos 2024’te Hak’ka yolculanan Merhum Rıdvan DEVLİ yönetiminde çalışmıştı yıllarca…

Kırklareli’nde başladığı Sanat Tarihi öğretmenliğini Aydın’da sürdürmüştü emekli oluncaya kadar.

Aydın’da görev yaparken bir yanda öğretmenlik, bir yanda sendikacılık diğer yanda da VATAN-BİR dergisinin gönüllü bir mensubu olmuştu. Birkaç yıl onun vasıtasıyla Vatan-Bir’e de yazılar göndermiştim ben de…

Onun Facebook’taki hesabında gezinenler Türk Milleti, devleti, bayrağı, Atatürk’ümüz, tarihimiz ve talihimiz dışında bir derdinin olmadığını göreceklerdir.

Şenay CANER’le bizim yollarımız 1975-1976’da Ankara Ünv. DTCF ye geldiği yıllarda kesişmişti… Onlar 1. Sınıfa geldiklerinde biz de 3. Sınıftaydık. Bir süre sonra da Ankara Yüksek Öğretmen Okuluna da yatılı öğrenci olarak girince hayat ırmağı bizleri yol arkadaşı ve yol kardeşi eyleyivermişti.

İşte o yıllarda olanı biteni kader arkadaşlığı yaptığı isimlerden dinleyelim derim Şenay CANER’i değerli okurlarım:

Veli Yıldırım: “Sendikamızda uzun yıllar birlikte çalıştığımız, farklı görevler üstlenen, Önceki dönem Kadın Komisyonları Başkanımız değerli eğitimci, Türk kadını, Cumhuriyet değerlerini benimsemiş, Atatürkçü, milliyetçi kıymetli Hocamız Şenay Caner, vefat etmiştir. Rabbim merhametiyle muamele etsin, mekanı cennet olsun…”

Nursevil Güler UYSAL: “Edirne Kız Öğretmen'de beraber okuduğumuz. Aydın'da Sanat Tarihi Öğretmeni olarak çalışan arkadaşım Şenay Caner 'i kaybettiğimiz haberini aldım. Çok üzgünüm…..”.

Nuray Sakallı AÇIKGÖZ: “DTCF’ye kayıt yaptırdım ardından Kayseri Kız Öğrenci Yurdu, oda arkadaşlığı ile başladı 45 yıllık abla-kardeşlik, ardından dostluk, Aydın’da kar helvası yemeler Nuray, Şenay, Nuray ile tadı damağımızda kalan, telefon ile saatler süren dertleşmeler, eski yeni günler. 10 gün önce son olduğunu bilmeden Aydın’da ziyaret. Dünyalık ne varsa üzerinden atmış, bir can ve nefes Allah’ın emaneti, gözleri Işıl Işıl hayat dolu, şükür dolu .O ,tevekkülle kendini Yaradana teslim etmiş, ben aciz , sabırsız, üzgün, nefes alamıyorum, anne babası gözyaşlarımı görmesin istiyorum, kardeşler yorgun , babanın ağzını bıçak açmıyor, anne “kızıma ağlamak da varmış “ diyor. Aydın’dan Muğla’ya ben mi geldim, gölgem mi bilmiyorum. Onun teslimiyeti , hiç gitmeyen gözlerindeki gülümse ile utanıyorum. Güzel haberler bekliyorum. Anneyle konuşuyorum , ne olduğunu bilmeden, o sıra telefon geliyor dosttan “ Şenay ‘I kaybetmişiz “ yeni kapattım telefonu bir şey yoktu diyorum, yalan haber olsun diye dua ediyorum bir yandan , Bir de whatsapı açsam ki çoktan yazılmış kader “ ablamı kaybettik “, beklediğimiz ama bir türlü inanmak istemediğimiz haber.

Biz senden razı idik, Tanrım da razı olsun, tüm geçmişlerimizle mekanın cennet olsun ŞENAY ABLAM. İŞTE YİNE TELEFONUMUZDAN BİR KAYIT DÜŞTÜ, FATİHALARIMIZA BİR İSİM DAHA EKLENDİ. Nur içinde yatasın Şenay Caner…”

Ve 28 Ocak 2025 günü sabah AYDIN BEY CAMİİ’NDE kılınan cenaze namazının ardından memleketi olan Denizli’nin eski adı Kızılhisar/yeni adı Serinhisar olan ilçesinin Yüreğil köyü/mahallesinde toprak anaya bırakılıyor ve Halık’ı olan ALLAH’ına emanet ediliyordu sevgili kardeşimiz Şenay CANER…ALLAH’ın rahmeti dâim, Mekanı Cennet olsun…

Aynı gün ve aynı saatler de bir vefat haberi de Denizli’den düşüyordu sosyal medyaya

“Saim Uğur GÜLMEZ Öğretmenimiz vefat etmiş, çok üzüldüm; ailesine ve yakınlarına başsağlığı, sabırlar dilerim. Allah rahmet eylesin, mekânı cennet olsun.

Not: Cenazesi bugün ikindi namazına müteakip, Bağbaşı mahallesi mezarlığında toprağa verilecek.

Halk oyunları derlemecisi araştırmacı bir kişilikti Saim Hoca…

1983’te Tavas Lisesi Halk Oyunları ekibi Türkiye 1. Si olmuştu.

1982-83 her öğrencinin hayali bu folklor ekibinin parçası olmaktı.Denizli kapalı spor salonu " Tavas ovası zeybek yuvası" diye inlerdi onlar salona girdiklerinde...

Şimdi de Saim Uğur GÜLMEZ öğretmenimizi yine bir DTCF’li devre arkadaşımız olan sevgili Mustafa KOLDAŞ’tan dinleyelim: 24 Kasım 2020 tarihli Öğretmenler Günü tebrikinden:

“Değerli Arkadaşım, Sevgili Ağabeyim, ''Öğretmenler Günümüz'' kutlu olsun. Öğretmenliğimizin en verimli yıllarında, sizin gibi saygıdeğer, yetenekli, disiplinli, örnek bir arkadaşla birlikte Tavas Lisesinde görev yapmaktan dolayı son derece mutlu olduğumu öncelikle belirtmeliyim. Seksenli yıllar, bizim, enerjimizin yüksek, çalışma azmimizin yoğun, bilgilerimizin taze olduğu bir dönemdi. Okulumuzdaki diğer öğretmen arkadaşlarımız da branşlarında sağlam ve çalışma istekleri yoğun kişilerden oluşuyordu. Buna bir de idare amirlerimizin katkıları eklenince azımsanamayacak başarılar elde ettik.

Okulumuza, branş bilgilerimizle birlikte, sosyal faaliyetler alanında önemli katkılarımız oldu. Denizli’deki okullar, kapalı spor salonlarında çalışırken; biz, karlı havada, bahçedeki basketbol alanından karları kürüyerek halk oyunları çalışmaları yapıyorduk. Bunlar unutulur mu?

Köylerin de katılımıyla yapılan 22 takımlık Tavas Kaymakamlık Kupası Futbol Maçlarında sen özellikle orta hakemlik yaparken, ben de yan hakemin oluyordum. Hafta sonları 3 maç arka arkaya hakemlik yapıp, evimize ekmek götürmeyi unuttuğumuz günler oldu.

Halk Oyunlarında art arda aldığımız Denizli İl birincilikleri o kadar çok ki, sayısını unuttum. Yarı final için gittiğimiz bölge yarışmalarında İzmir, Aydın, Manisa(2 kez),Balıkesir(2 kez),Uşak, Burdur, Konya ve Ankara’da(final) yaşadığımız heyecanlı anıları yazmaya kalksam kitap olur.

Bu arada, o ekiplerimizden, sonraki yıllarda doktorlar, mühendisler, öğretmenler de çıktığını anımsatmalıyım. Koca Arkadaşım, bu günler unutulur mu? 35-40 yıl geriye baktığımda, ben bunları görüyorum.

Evet Sevgili Arkadaşım, ''ÖĞRETMENLİK'' bu olsa gerek. İyi ki öğretmen olmuşuz, iyi ki arkadaşım olmuşsun... Öpüyorum…”

İşte değerli okurlarım aynı gün toprakla buluşan; iki öğretmenden söz etmeye çalıştım sizlere… ALLAH’ın rahmeti daim, mekanları cennet olsun.

GÜL/AYDIN… SEVGİLERİMLE…