Sattın beni zalim!

Biliyorum. Arabesk şarkı sözünü çağrıştıran bu başlığı neden attığımı merak ediyorsunuz.

Anlatalım...

Sanki gitmesem kurulmayacakmış gibi her hafta Salı Pazarına giderim. Belediyecilikten kalma bir alışkanlık; hem alışveriş hem de gözlem yaparım. Bundan da büyük keyif alırım.

Günlerden Salı. Sabahın erken saatlerinde ben yine Aydın’ın 100 yıllık Salı Pazarının yolunu tuttum. Pazar için hazırlık yapan esnaflara ‘hayırlı işler’ dileyerek ilerlerken, kendimi Hükümet Bulvarı üzerinde bulunan eski Sosyal Sigortalar Kurumu binası önünde buldum. Binaya baktım. Üzüldüm. Kurumun yeni binaya taşınması nedeniyle eski binanın atıl duruma düşürülmesine üzüldüm. Tam o sırada bir esnaf, ‘Başkanım!’ diye seslendi. ‘Başkanlık yok! Ben vatandaş Ali Aksüt’ diye karşılık verdim. Esnafın ‘çay içelim’ teklifine işine engel olurum endişesiyle kibarca geri çevirdim.

Az ileride heyecanla bir şeyler anlatan birine şahit oldum. Önce ürününü satmak için bağırıyor sandım. Biraz yaklaşınca anladım. ‘Sattın beni! Harcadın beni! Yaktın beni!’ diyerek avaz avaz bağırıyordu. Biraz ağırdan alarak ne olup bittiğini anlamaya çalıştım. ‘O kim oluyor! O adam mı? Benim tırnağım bile olamaz! Bunlarla yola çıkılmaz!’ kabilinden cümleleri art arda sıralıyordu. ‘Adamın kafası atmış, ok yaydan çıkmış’ diye mırıldandım, kendi kendime.

Kim sattı? Nasıl sattı? Bilmiyorum ama ‘sattın beni, yaktın beni…’ sözleri zihnimi tırmaladı. Bu konuşmalara şahitlik ederken eski günlere gittim. 28 yaşında siyasete girmiş, belediye başkanı seçildim. O dönemde çok görmüştük, adam satanları. ‘Geçen 38 yılda hiçbir şey değişmemiş’ dedim. O zaman da vardı adam satan şimdi de var. Hadi siyasetin doğasında adam satmak var. Dost meclislerinde de olur mu be kardeşim! Çarşı da-pazarda, alış verişte olur mu? Oluyor işte!

Ahhh! Ahh!

68 yıllık ömrümde adam satanları çok gördüm. Siyaset yaparken kim adam satanları bilir, önlem alırdık. Şimdi adam satanlar dost görünümlü olmuş. Kim dost kim değil bilemiyor insan.

Bize göre;