Yunan işgalcilerini gördü bu topraklar,

Neler çekti, ne acılar yaşadı bu insanlar,

Kuvvayı Milliyeci, zeybekler ve kızanlar,

Bir 7 Eylül sabahında bitti, dindi kahırlar.

91 yıl önce ardına bakamadı palikaryalar.

O güzün sabahında çiçek açmıştı ağaçlar.

**

Aydınımız ilkler şehridir, Seikilos

Dünyada ilk notalı müziği besteler,

Aydınımızın Tralles’idir bestelediği yer.

“Gökyüzünün altındaki en güzel yeryüzü”

Demiş Aydın için ünlü Tarihçi Heredot.

Türkiye Cumhuriyetinin ilk kadın muhtarı

“Gül Esin” de bu toprakların yadigârı.

**

Bugün kendi topraklarımıza bakarak,

“Rabbim Aydın elimize vermiş de vermiş.”

Diyebilmenin farkına vardık mı ki?

Koskoca Aydın ovamızın ortasındaki,

Boz bulanık akan B.Menderes ırmağı,

Evliya Çelebi Hocadan aldık kopyayı,

Dağlarındaki zeytinlerinden akan yağı,

Toprağımızdaki incirlerinden sızan balı,

Kendisi eken, diken ve biçen insanları,

İle Rabbim vermiş de vermiş…

**

Kahvehanede üç sandalyeye abanmış,

Bizim Mısdafendi pek bi duygulanmış,

Gözünden akan yaşlarını sıvazlamış,

Ellerini kaldırıp “ayran” diye bağırmış,

Köpük köpüklüsü diyerek haykırmış.

**

Dünün mezbeleliği Belediye Binası,

Viran halde idi bir tinerci yuvası,

Oldu Büyükşehir Belediye Sarayı,

Zeytinimizin yağı, incirimizin balı,

Denilerek renk verildi altın sarısı.

Rabbim bizlere vermiş de vermiş.

Birçoğumuz hasetlikler beslemiş,

Dünün mezbeleliği unutuluvermiş,

Bahanesini de hemen bulup söylemiş,

Neymiş de boyası cırtlak bir renkmiş.

**

İki katlı otoparklı bir kent meydanı,

Kafesi, parkı, havuzu ve miting alanı,

Sağ olsun deyip de takdir et yapanı,

Bir de baktık, altında mezar arayanı,

Suyunu, betonunu, borusunu, soranı,

Bir yanlarından çekiştirip de asılanı,

Nelerle uğraşır kimi Aydın eli insanı?

**

Park edivereceksin rahatlıkla arabanı,

Gez, dön, dolaş rahatça dört bir yanını,

Mısdafendi de yudumlayacak ayranını,

Hatırlayın diyecek bunları kazandıranı.

**

İki taş üst üste bizim için koyanları

Takdir etmek düşer bize yapılanları.

Bu kente asırlardır bir çivi çakanları,

Hep analım unutmayalım asla onları,

**

Amma biz kırıp dökmeyi sever olduk,

Bir kulp ile yıldırmaktayız ki çalışanı.

Eleştiririz de, burnundan da getiririz,

Gayret ettikçe pişman ederiz adamı.

**

Amma Rabbim hasetliği sevmemiş,

Bize sevgisizlik, saygısızlık, arsızlık,

Riyakârlık, katlanmazlık dememiş.

Aziz Aydın İnsanımızdan da kimileri

İçindeki hasetliği hiç defedememiş.

**

Koskoca Aydın ovamızın ortasındaki,

Boz bulanık akan B.Menderes ırmağı,

Dağlarındaki zeytinlerinden akan yağı,

Toprağımızdaki incirlerinden sızan balı,

Kendisi eken, diken ve biçen insanları

İle Rabbim vermiş de vermiş…

**

Ey! Aziz Aydın eli insanı…

Sevelim, sayalım birbirimizi.

Yok, edelim içimizdeki hasedi,

Hiç küçük düşünmeyelim ki,

Artık büyütelim yüreklerimizi.

**