Deprem gecesi yer gök birbirine karıştı.

Korkunç demek az gelir, çok korkunçtu.

Canların feryatları yerden semaya ulaştı

İnsanlar yok oldu, ruhlar toprağa karıştı.

***

Bebekler vardı, taşların arasından bakan.

Analar vardı, yavrularının feryatlarına koşan.

Genç kızlar vardı, geleceğe hasretle bakan

İnsanlar yok oldu, ruhlar toprağa karıştı.

***

Ağıtlar çığırsak da sesimiz çıkmaz oldu.

Türküler söylesek de sazlar çalmaz oldu.

Parmaklar çelik oldu betonu yanlara savurdu.

İnsanlar yok oldu, ruhlar toprağa karıştı.

***

Analar babalar acıyla olanlara ağladı.

Canlar anasını babasını yârini kaybetti.

Yürekler karlara inat kor kor alevle yandı.

İnsanlar yok oldu, ruhlar toprağa karıştı.

***

Yaz gelmeyecek çiçek açmayacak bülbül ötmeyecek.

Yürekler yandı o gece, bilinmez bu ateş nasıl sönecek.

Ömer aciz kul, bilemedi bu acıları kimle dertlenecek?

İnsanlar yok oldu, ruhlar toprağa karıştı.