Uzun boyundan dolayı,

“Çivi” lakaplı bir kadın varmış.

Düğünlerde kıvırta kıvırta oynar,

herkesi hayran bırakırmış.

-Bırak bu işleri.

Denildiğinde,

-Çalgı, çengi duysam,

Oynamadan duramam,

Alışmışım bi kere n’apam?

Diyerek cevaplarmış.

**

Çivi kadının dediği gibi alışmış bi kere,

Bu halk TV kanallarındaki,

Magazin ve evlenme programlarını

Her gün izlemeye.

Komşusuna soruyor Ayşe Teyze,

-Esra başladı mı?

Makbule abla, “Su gibi”,

Halime Yenge ise,

“Ne çıkarsa bahtına!”

Deyip takipte.

Kendi torununun doğum gününü bile hatırlamaz ama

Sunucu Sibel’in yaşı, başı ve nişanlısını unutmamakta.

**

Halkın çoğunluğunu ilgilendirecek, çeşitli konulardan söz eden,

bol resimli yayınlar, diye tanımlanır aslında magazin.

Günümüzde magazin denildiğinde akla gelen,

Kim, kiminle, nerede, nasıl ve ne yapıyor?

Öpüşüyor, koklaşıyor, yiyor, içiyor ve yatıyor.

Açılmış, saçılmış nü resimleri de koymazsan olmaz.

Bir iki de mühim insanla röportaj sıkıştır.

Özenti hastalığı yaymakta bazen bu yayınlar.

Bir garibanın cahil karısına,

-Benim neyim eksik ayol?

Dedirtecek kadar muzırca,

Olanları da

var…

**

Bir de süslü, boyalı kesim var,

Her şeyi ben bilirim diyen,

Ben yazmıştım diyen,

Kasım kasım gerilen,

Bu hafta nasıl açığını bulmuş, nasıl benzetmiş amma uuff…

Mürekkep yalamışların ciddi yorumlarda bulunarak

Bir de ahkâm kesmeleri…

Pehlivan tefrikası gibi üstelik bekleriz.

Maneviyat nutukları atanlar,

Doğruluktan dem vuranlar,

Asıl bunlardır nemalananlar.

Vurun abalıya,

Belden aşağıya,

Bunlara kalıyor piyasa.

**

Bu işlerin boş olduğuna

Mısdafendi bile inanmakta,

Elde yudumladığı ayranıyla,

-Varsa, yoksa para, para, para,

Napolyon musun bre mübarek ha?

Diyerek kızmakta…

**

Aziz Halkımız,

Tecavüz edeni, edileni,

Öldüreni, noktasına kadar okur ve de anlatır.

Haklarını arayanları çoğu iplemez bile…

Öyle vatan-millet,

Okuyanımız çok azdıri,

sıkılır insanımız…

**

Gazete okuyanları şöyle göz ucuyla izleyiniz.

Köşe yazısı ve yorumları okuyanlarımız sayılıdır.

Şok, Bulvar gibi yumuşak gazeteler elden ele dolaşır.

Bir kısım zevat, icat çıkarma peşindedir.

Şey Gazetesi ve Tan Gazetesi,

İsimlerini yan yana aldığında ne olurmuş?

Al sana işte Şeytan. Destuuur…

Akil adamları yazanı, eleştireni okuyanımız çok azdır.

Akillere sataşanları tepki gösterenleri okuruz da

Üstelik bir de sorarız.

-Akilleri döven, söven olmuş mu?

Biz işin burasındayız.

**

Çıkar oldu mu işin ucunda,

Maneviyat hak getire.

Para dedin mi?

Din, iman, hacı, hoca kalmıyor,

Memlekette…