Çok kızacaklar eminim bu yazdıklarıma,

İçerleyecek birçok kişi bu ayrıksı paylaşıma.

Ama ne yapayım ki bu da benim özsağaltım biçimim.

Konu şiir, konu şair illa da konu şiir etkinlikleri olunca,

Bu yılı da inc'elekten geçirmeden edemeyeceğim.

Şiir, çok şey benim için, birçok şey hatta. Ama adına kimliğimden, ilkelerimden, onurumdan taviz vereceğim kadar "her şey" değil.

Bu nedenle, tarihe çivi çakan şairlerden, yazarlardan olmayı her ne kadar çok istesem de Çimen çiçek Nermin Akkan olmak/kalmak her şeyden önemli benim için. Her bir şeyden hem de.

Hiç bir tanımı şiirin, beni bağlamıyor, hiç bir kuralı da.Beş Hececiler, Garipçiler, Yedi Meşaleciler, Saf (öz) Şiirciler, Hisarcılar, Toplumcu Gerçekçiler, Birinci-İkinci Yeniciler ve daha nice akımlar, ne bana yabancı ne de tamamen benciler.

 Aruz, Serbest, hece her ne denirse densin söz dizimime aidiyetim yok hiçbirisine tamı tamına.

Velhasılı şiirdeyim ama kendi biçemimde ki biçemim de her şeyden birçok şeyi besin maddesi olarak alıp kendi damak zevkime göre pişirdiğim şekilde.

Ana dilimce Arapça biliyor olsam da, İngilizce yazıp okuyorsam da illaki Türkçe diyor her sesinden bin ses türetiyorum uydurukça deseler de ergin şairler! Dilime.

Hem köylümce Türkçem ki dip nenemden, gelecek torunlarıma bile yetecek kadar özce özümce.

Yüreğim ne diyorsa onu yazıyorum ben umurlamadan hiç kimsenin dediğini diyeceğini.

Dinlediğim önemsediğim tek yönerge "OKU" ki bu da emr-i İlahi zatti.

Hal böyle olunca hanımlar beyler, her önerdiğiniz kitabı okuduğum gibi her çıkarttığı kitabı da hilafsız okuyorum şair yazar dostlarımın.

Müteşairliğimin keyfince öğrenmek için şiir yazmayı, uyatıyorum yataklarından Şair dostlarımı-öğretmenlerimi düpedüz rahatsız ediyorum yani. Affetsinler beni.

Gelelim "şair" markalı burnu büyük huysuz kimliklere. Okuyorum sizi, dinliyor her yönergenizi emir kabul ediyor lakin sizin gibi şair olmak istemiyorum. Sevmeyi bilmiyorken nasıl şair olduğunuzu da anlamıyorum zatti. Selamınız bile ayrımcı ayrıştırı iken nasıl toplumcu şiirler yazarsınız ki?

Hele şu söz hırsızı, şair oynaşları kadıncıklar.

Yuva kaçağı sevgililerine verdikleri hizmet karşılığı zar hesabı uyaklarla oluşturdukları söz gruplarını şiir sayıp bile bile ödüllendiren saray şarlatanlarına ne demeli!

Şiir diye yazdığı yarı tekerlemeyi bile okumaktan aciz kişilere şiir dinletisi adı altında mikrofon uzatan aslan terbiyecilerine de sözüm var elbet.

Şiir Dinletisi, adam artı şair kimliğindeki şairlerin dinleyicilere essah şiirler sunması formunda olmalıyken kendisini aslan terbiyecisi gibi gören sunucu ve düzenleyicilerin egolarına hizmet etme yarışındaki kayıp zamanlara dönüşüyor ne yazık ki.

Şiiri, kazanç kapısı, ilkel ilişkilerin kamuflaj malzemesi, siyasi arena, hatta ve hatta dolandırıcılık biçimine çeviren grup ve grup yöneticilerinin davetine hatıra binaen sayı artırmak adına katıldığımız sürece eserlerimizle gurur duyabiliriz bolca.

Eskiden, çok değil beş on yıl öncesinden bilmiyorken şiir etkinliklerinin mahiyetini her davete katılırdım hatta bu davetlerin niceliğini ve niteliğini de bilmediğimden bazen çok değer verdiğim, kimliklerini kutsadığım bazı kişilere affetsinler beni, ısrar ettiğim de olmuştur "hocam sizi dinlemek istiyorum" diye okumak ne haddime zaten.

Ancak midem ağzımda döndükçe bazı etkinliklerden, öğrenmeye başladım ki salt davet edene değil davet ettiklerine de bakmak gerekiyor gitmeden.

Şimdiler de emin olduğum bir şey var ki kimliği, kariyeri, diline düşen inancı ne olursa olsun yüreği şiir olmayanları şair, canı öncelemeyenleri de şiir kabul etmiyorum.

Nasıl bozuluyorsa kirli kapta süt, kirli ortamlarda da şiir bozuluyor maalesef.

Çok şeyim şiir, ama her şeyim değil.

Kızabildiğiniz kadar kızabilirsiniz alınanlarınız umudum değilsiniz.

At gözlüklerinizden bakıp karıncanın hac gayretini göremezsiniz nasılsa.