Babalar Günü’nde bir yiğit bir baba toprağa düştü. O gün bir ateş düştü yüreğime, çok derin üzüntü içindeyim.

Öğrendim ki, Bursa'nın gökyüzünden bir yıldız kaydı. Dediler ki; Bursa Ülkü Ocağı Başkanlarından 1970’li yılların Ülkücü Gençlik liderlerinden Mehmet Kutucu Hakk’a yürüdü. Büyük Türk Milleti'nin yüce davasına, gençliğini, ömrünü feda eden koca yürekli adam! Kastamonu'nun yiğit evladını kaybettik...

İşte kurşun gibi sözler...

Deldi geçti yüreğimi,

Hafızamı, beynimi.

Gençliğim, çilem, anılar...

Aç, susuz, uykusuz geceler...

Yağsız ayran, kuru katık,

Bazen bir simitle geçen günler...

Garipleri ezen, kahpe düzen,

Zulüm, işkence kusan sokaklar...

Çarpık adalet, mahkemesiz mahkemeler,

Kilit vurulan kör vicdanlar

Bir nesil, altın çağında,

Vatan sevdalı bir nesil,

Yarı tok, yarı aç, sefil,

Neler gördü? Neler çekti?

İdealleri uğruna gemileri yaktı!

Dağ gibi devrilen fidanlar,

Zincirler, işkenceler, mahpuslar...

Yiğitler birer birer kırıldı.

Keskindemirciler, Koca Bekirler, Palalar, İmamoğlu şehitler...

Bunları tarih yazdı, ya da yazacak.

Bitmez ıstırap dolu bu acı gerçekler...

Yüreğimde yangınlar var!

Yangınlar var ateşi içimde, dumanı tüten,

Kavuşmak istediğim zirveler var…

Hasretle sarılmak istediğim bir ulu çınar!

Bir sevda adamı, bir Ülkü Beyi var…

Beynime sığmayan hayâllerimde...

Uludağ'ın, Ağrı'nın, Everest'in kadar yükseklerde,

Arıyorum seni, bir gecenin karanlığında,

Arıyorum seni,

Sensiz geçen bir babalar gününde.

Bazen Bursa Eğitim Enstitüsü kantininde,

Bazen Altaylardan Tuna'ya gecesinde,

Elinde bayrak, coşkulu marşlar söyleyen,

Bazen Yeşil'de bir ulu çınarın gölgesinde,

Mütevekkil, samimi bir derviş misali,

Sohbet eden, ilmik ilmik vatan sevdası işleyen,

Gönüllerimizin Başkanı Mehmet Kutucu'yu,

Arıyorum ben...

Kastamonu'nun yiğit evlâdı...

Efsane Başkan, Reisimi arıyorum ben...

Yangınlar var yüreğimde,

Ateşi, külü, karası içinde...

Ateşler içinde bu yangın!..

Nerede pınarlarım? Nerede ırmaklarım?

Çağlayanlarım nerede?

Bulutların üstünde,

Dağların tepesindeyim.

Artık çöldeki serabı hayal ederim.

Söndürecekler, alacaklar alevimi,

Sevdiklerime, şehitlerime kavuşacağım.

İmamoğlu,Yazıcıoğlu,Önkuzu'yla kucaklaşacağım.

Bu çile;

Istırap, hasret, çektiklerimiz bitecek....

Cennete;

Şelalenin yanında sevdalarım,

Peygamberimiz Hz. Muhammed’e komşu olacağım.

YAZAR NOTU:

Başta bizlere emaneti Alim Metehan Kutucu ailesi olmak üzere bütün ülkücü camiaya başsağlığı dilerim. Mehmet Kutucu kardeşime yüce Allah'tan rahmet niyaz ederim. Ruhu şad, mekânı cennet olsun!