İlay-ı kelimetullah ile muvazzaf yani Allah’ın isminin yüceltilmesi ile görevli bir milleti memduhadan…

Bir gün Padişah Yavuz Sultan Selim pazarda gezerken keklik satılan bir tezgahın önündeki kekliklerin değerini sorar. Keklikler birer altındır. Bir tanesi ise yüz altın.

Yavuz sorar:

-Bu keklikler bir altında bu neden yüz altın?

Satıcı cevap verir:

-Hünkarım yüz altınlık olan keklik ötüşüyle diğer keklikleri kendine çeker ve yakalanmalarını sağlar.

Yavuz yüz altın çıkartıp adama verir.

-Ver o kekliği bana der.

Yavuz Sultan Selim kekliği tuttuğu gibi gövdesinden ayırıverir ve der ki;

kendi milletine ihanet edenin sonu budur!

Bu bir kıssadan hisse…

Kıssası bir hissesi bir. 

Bedeni bir ruhu bir, dili bir imanı bir. 

Hakikat ise aynı topraklarda sancakta bir. 

O sancağın yanında hilali yıldızı bir.

Türk bayrağına el uzatan ellerden çok buna mahal veren tüm sorumluluk sahiplerine ithaf olunur.