Birinci Cihan Harbinin kanlı dönemidir.

İttihat ve Terakkinin üç güçlü adamı Haydarpaşa tren istasyonunda buluşur.                     

Enver ve Talat Paşa, Mısır ve Filistin yöresinden İngilizleri kovmak üzere trenle yola çıkacak  IV. Ordu Kumandanlığını devralan Cemal Paşayı uğurlayacaklardır. Karargâh olarak Zeytin Dağı seçilir. Saldırıya hazırlanan yorgun Cemal Paşa komutasındaki Osmanlı Ordusu, Mısır çöllerinde karşısında her an hazır bekleyen İngiliz askerlerini ve de hain işbirlikçilerini bulmaktadır…

***

Mektep-medrese görüp, mürekkep yalamış Karaçakal Yörüklerinden İsmail Hoca oğlu Emin Efendi, çarpışmalarda gösterdiği başarılar sonucunda topçu gediklisi (astsubay) olmuştur. Çölde, bataryasının ileri uç ile bağlantı kesilir. Birkaç kez ilerideki grubu korumak için atış yapsalar da nafile. Emin Çavuş, kah sürünerek, kah koşarak gözcü grubun yeri olan Gültepe’ye ulaşır. Bir de bakar ki; düşmanın top mermisi ile gözcü askerlerimiz şehit olmuş. Emin dürbünü ağlayarak saplandığı kumlardan bulur, çıkarır. Telefon ile hemen bataryasına koordinatlar vererek önlerine kadar yaklaşmış İngiliz askerlerinin üzerine isabetli top atışları yaptırarak püskürtülmelerini sağlar.

Cemal Paşa da maiyeti ile Gültepe’ye çıkmaktadır. Bağırıp çağırmakta, ağlayarak telefonda talimatlar veren Emin’i görür, çağırtır, cesaretinden dolayı kutlar.

“Ne oldu burada bir de sen anlat bakalım?”

Emin Çavuş, dimdik ve sert bir ifade ile olanları anlatır. Bir eli ile sıkı sıkı dürbünü kavramış, öbür eli ile selam durmuş ve titremeye başlamıştı. Cemal Paşa elindeki kırbacını iki kere havaya doğru çırparak yanındakilere bir şeyler söyledi.

“Gültepe iyi ki düşman eline geçmedi.” Tepe’den aşağı doğru inerken Emin’e kırbacını sallayarak veda işaretinde bulundu.

“Yahu bu taşlığa niye böyle Gül, Mül Tepesi denmiş?”                                                 

”Kumandanım her bahar mevsiminde bu tepe allı güllü çiçeklere bezenirmiş…”              

Paşa yan tarafta şehit düşen bir askerin başından akan kanlarla kızıla boyanmış kaya parçasını görür ve yanındakilere işaret ederek;

“Gültepe oldu Kanlıtepe…”  

Herkes önüne bakar ve susar…                                        

Birkaç gün sonra Gültepe Kahramanı Emin, karargâhta törenle Mülazım-ı evvel  (asteğmen) rütbesine terfi ettirilir, madalyası takılır.

**

Daha sonra yıllar süren askerliğinde, üç günlüğüne geldiği, sadece bir gece geçirdiği baba evinde, çadırlarında bütün bu olanları, toplanan konu, komşu ve akrabalara anlatan Emin Efendi yorgunluktan uyuya kalır. Ertesi sabah acele Afyon cephesine çağırıldığında atı ile yollara düşer. Kurtuluş savaşına katılır ve Mülazım-ı sani (Üsteğmen) olur.

***

26 Ağustos 1922’de Kocatepe’den düşman peşine takılan  Mülazım-ı sani Emin Efendi, İşte böyle bir 30 Ağustos gününde şehit düşer.  94 yıl önce Afyon ili Sincanlı ovasına gömüldüğüne dair bilginin yer aldığı künyesi baba evine ulaşır.

Zafer haftasında başta,

“Ordular ilk hedefiniz Akdeniz, ileri!”

Emrini veren

Büyük önder Atatürk olmak üzere,

Aziz şehitlerimizi rahmet ve saygı ile anıyoruz…

Zafer Haftası ve Zafer Bayramı kutlu olsun!