Ölüm her an ensemizde. Gerçi ölüm bile bazen düğün. Ömür içerisindeki çabalar koca bir kördüğüm. Kiminin ömrü hastanede, kiminin hapishanede, kimisi kendi kendine… Kiminin derdi çok özel, kiminin içi dışı gazel.

Gençlikte onu bunu sevmiş, orta yaşta kazançlarını saymış ve gelmiş yaşlılık: “yalan dünya, kahpe dünya…” demiş. Bir güzel sövmüş.

Eğer nafile geçti ise ömür; ne rahat ölünür, ne kabir çekilir, ne de ahiret.  Eğer nafile geçti ise ömür; ne acıdır akıbet.

Ayak üç, yokuş güç olduğunda; gözün dörde, başın derde büründüğünde ve akıbet göründüğünde her şey anlaşılır, ama hesap görülmüş, defter dürülmüş olur.

Bir de ölümü her an ensesinde bilenler var. Yani ömrü boyunca gülenler. Onlar kabirde de gülerler, ahirette de gülerler.

Cefa gelse Allah’tan bilir sabreder, sefa gelse şükreder. Çocukluğunda saygıyı, olgunluğunda kaygıyı, ömrü boyunca hayırla çarpan duyguyu kaybetmezler.

Onlar ölümü her an ensesinde hissedenler. Onlar ölümü her an isteyenler. Zira ölüm onlara mürüvvet, ölüm onlara en güzel nimet…

Zira ölüm vuslattır, kavuşmaktır. Ölüm Allah’ la beraber olmaktır. Onlar hayattayken de Allah’la beraberlerdi.

Allah’ın emirlerine uyanlar, dünyadayken de Allah’la olurlar. Ana- babaya hürmette, akrabayı gözetmekte, hayırda, hasenatta hep öndedir onlar.

Okuyandır, okutandır. Her ikisi değilse yardımına koşandır onlar. O da değilse sevendir onlar. Sevilendir onlar.

İşte ölüm her an ensemizde. Kimisi bilir, kimisi bilmez. Ama gerçek var ki; geçen ömür asla geri gelmez.

Kimisi vardır, ne yazık ki;  ne ömründe güler, ne ölmeyi ister. Kimisi vardır, hep ölmeyi ister. Onlar hem ahretinde, hem ömründe gülerler.

Güldür bizi Ya Rab!

****    

Not: Değerli okur! Bundan sonra, köşe yazımın altında yazmış olduğum şiirleri " Şiir Köşesi" adı altında sizlerle paylaşmak istedim. Saygılarımla arz ederim!..

ŞİİR KÖŞESİ:

          SEN OLMAYINCA  

                                                                                              31.10.11 pazartesi

Bir kâsedir gönül, içi boş olmaz,

Nedense dolmuyor sen olmayınca.

Gönül ki boş ise, beden hoş olmaz,

Gözlerim gülmüyor sen olmayınca.

Şu fani âlemden gittin gideli,

Çok ağır oldu bende bedeli,

Akıllı sansalar da gönlüm bir deli

Kimseler bilmiyor sen olmayınca.

Bir fatiha kaldı arkandan hediyem,

Dua da, rüyada hatırdasın her dem,

Seni çok özledim başka ne diyem,

Buralar olmuyor sen olmayınca.

Vuslat tepesinde tüten bir duman,

Dumana vardırır geçen her zaman,

Ayırmaz orada bizi Yaradan

Dualar solmuyor, sen solmayınca.