Değerli okurlar günümüzde gazetecilik yapmak hem kolay hem de çok zor bir meslek.

Eğer doğruları yazarsan vay haline ya kodestesin yâda ekonomik olarak zora girersin. O nedenle mutlaka ya kuvvet veya kudretli den yana olup gemini yüzdüreceksin veya zor koşullarda mesleği sürdüreceksiniz.

Bizi idare edenler, hükümetler ve gazetelerdir. Gazetecilik sürekli tartışma konusu olmuştur;

Gazeteci kime denir?

Kestirmeden yanıt, gazeteci, gazetecidir.

Ancak ne var ki son dönemde, göreceli bir konuma gelmiştir. Teoride ve pratikte mesleğe bakış açısı değişmektedir. Bu yaklaşıma karşın kuşkusuz her eline kâğıt kalem alan gazeteci değildir ya da gazetecilik mesleği yolgeçen hanı hiç değildir. Mektepli ya da alaylı olsun gazeteciliğe giden yol bilgi, birikim, yetenek,

Özveri, tutku, istek, aşk ve şevkle doludur. Bilgi birikimi olmayan, gazetecilik tutkusu bulunmayan gazetecilik denizinde yüzemez, yüzmeye kalksa bile boğulur, gider.

Katılımcı ve çoğulcu demokrasilerde yargı, yürütme ve yasama erklerinden sonra basın, dördüncü güç konumuna gelmiş, bu niteliği basına kamusal bir görev de yüklemiştir.

Gazetecilik halkın gören gözü, konuşan dili ve duyan kulağı olan basının uyarı, eleştiri eğitim, bilgilendirme, haber verme gibi görevlerinin yanında,

Halkla yasama ve yürütme organları arasında bağlantı kurmak, azınlığın sorunlarını yansıtmak yöneticilerin, bunlara eğilmelerine olanak vermek görevleri de bulunmaktadır.

Sayın Rıdvan Bülbül’ün tarifini yaptığı gibi:

Kime gazeteci denir; gazetecilik yapan kitle iletişim araçlarının haber üretiminde çalışan fikir işçilerine gazeteci denilmektedir.

Gazetecinin tanımı konusunda yerli ve yabancı bilim adamlarınca kimi görüşler vardır. Sosyal Bilimler Akademisine göre;

Esas işi olayları toplamak, yazmak ve yorumlamak olan kişiye gazeteci denir.