Bir ülkenin duyarlı, vicdanlı genç beyinlere her zaman

İhtiyacı olduğunu hatırlatarak eleştiririm.

Ecdadımın ayak seslerini işitir de eleştiririm.

Ahirette şehitlerimden helallik istemeyecek miyim?

Hemen hatırlar birinci vazifemi titrer ve eleştiririm.

***

Arif Nihat’ın ‘Bayrak’ şiirini ırkçı buldular.

Öz yurdumda buna ben cüret diyorum. Türk bayrağının gölgesinden bile rahatsız olanlar aslında özgürlük içinde boğulmaktadır.

Kimse ilk kez duymuş gibi bakmasın sözlerime,

‘Sırası mı canım’ diyeni eleştiririm.

Memleket bırakılmaz eve, okula, işe, güce.

Bir tek biz kalmışsak bile çocuklarımız Türk böyle biline. Onlar başı dik gururla yürümelidir. Bunun için gelenek örf ve adetlerimiz öğretilmelidir.

Siyasi konuşmalardan, ideolojik tutumlardan korkutmuştur bizleri. Aman ha iki sözü birleştirmekten uzak tutun kendinizi! Gençliği havada asılı yaşayanlarınızı da sevdayı vatanla bir tutmayanınızı da eleştiririm.

Bilmem ki Türk kelimesinden midir hınçlarınız, bana öyle gelir ki Bizans soyundansınız.

E yağmurlu geceler de şimşek gibi çakınca, Viyana sabahında tekbir sesi olunca bir de dünya da on yedi devlet kurunca kifayetsiz kaldı varsa geçmişiniz.

Duysun yedi cihan Türkle hoş geçininiz.

Türk kanı taşımak kadar hissetmektir mesele.

Zaten söyleyip durmak değil asıl mesele. Hissedip yaşayan bir nesil olduğumuz sürece Ne Mutlu Türk’üm Diyene… Faturayı bu cümleye kesenlerin yüzüne… bir kez daha Ne Mutlu Türk’üm Diyene!