Dünyanın belki de bütün ülkelerinde baş tacı yapılan, yapılması gereken, öğretmenlerin maaşı bile bakana çok geldi. Zavallı öğretmenler, zavallı diyorum çünkü dünyanın en önemli en prestijli mesleğini yerle bir ettiler. Yerin dibine batırdılar. Zavallı diyorum, çünkü zavallıymış gibi davranıyorlar öğretmenlere. Oysa bizim baş tacımız öğretmenler. Onlar insan yetiştiriyor. Hayvan terbiyecisi değil.  Sadece okuma yazma öğretmez öğretmenler. Çok şey öğretir her şey öğretir. Aldıkları maaş analarının ak sütü gibi helaldir. Yazıklar olsun onlara üç kuruş maaşı çok görenlere.

Öğretmen insan yetiştirir aileden sonra en önemli kişidir bir insanın yetişmesinde. Bunu görmezden gelemeyiz. Her şeyi değersizleştirdiniz. Şimdi de sıra öğretmenlere mi geldi? Sizin hiç öğretmeniniz olmadı mı? Siz nerede eğitim aldınız?  Öğretmeniniz olmasaydı şimdi o bakanlık koltuğunda oturabilir miydiniz? Yok saydığınız, lüzumsuz gördüğünüz, maaşlarına göz diktiğiniz, maaşlarının yük olduğunu düşündüğünüz insanlar sayesinde bulunduğunuz makamlara geldiniz. Öğretmenleri yok sayamazsınız.

Okumayı, yazmayı, tarihi coğrafyayı, Türkçeyi, matematiği, kimden öğrendiniz? Hazreti Ali; bana bir harf öğretenin kırk yıl kölesi olurum, demişken. Siz nasıl öğretmenleri değersizleştirebiliyorsunuz? O, değersizleştirdiğiniz öğretmenler senelerce aldıkları eğitimlerinin karşılığını alamayıp, atanamadıkları için, bazıları asgari ücretle, olmayacak işlerde çalışırken, bazıları da çaresizliklerinden intihar ediyorlarken siz hala aldıkları yeterli bile olmayan maaşı onlara çok görüyorsunuz. Unutmayınız ki çocuklarımızın zamanı, en az bizlerle geçtiği kadar da onlarla geçiyor. Çocuklarımızı onlara emanet ediyoruz. Onlar ki belki yetmeyen maaşlarıyla büyük bir özveri göstererek çocuklarımıza sahip çıkarak onları eğitecekler. Öğretmen mutlu ve huzurluysa iyi öğrenciler yetiştirir. Yoksa aysonunu nasıl getireceğim kaygısıyla eğitim vermeye çalışan bir öğretmenden ne kadar verim alabilirsiniz. Ancak ülkemin fedakâr insanları her şeye rağmen görev aşkıyla çalışıp didiniyorlar. Allah onlara gayret versin. Ülkemin bütün vatandaşları gibi.

En çok alan bilgisi konusunda başarılı olması ve çocuklarımıza gereken bilgiyi aktarması bakımından yeterli olmaları gerekiyor, ancak eğitim sistemi öyle yere geldi ki sayenizde bütün eğitim içinde olanlar bu liyakatsizlik içinde eriyip gidiyor, gidecek. Bunu anladığımızda zaman çoktan geçmiş olacak. Çünkü bu yaşadığımız fetret devrinin sonucunu bir on- onbeş sene sonra ne yazık ki bizim çocuklarımız, torunlarımız, yaşayacak. Bunu onlar hissedecek onlar görecek. Düşündükçe, aklıma bile getirmek istemiyorum ülkemim durumunu.

İsmet Paşa bir gün Atatürk’e milletvekili maaşlarının ne kadar olması gerektiğini sorduğunda Atatürk’’ öğretmen maaşlarını geçmesin’’ demiş. Neredeeeen nereye??? Yazık! Çok yazık! En çok değer vermemiz gereken öğretmenlere yaptığınız söyledikleriniz reva mı? Lütfen yapmayın beyler. Değer vermeye vermeye, bütün değerlerimizi tek tek yok ettiniz.

İsterseniz bir kere daha düşünün. Yapılan haksızlığı, o insanların aldıkları maaşın hiç de yeterli olmadığını takdir edin. Biz ancak mutlu öğretmenler sayesinde mutlu çocuklara sahip olabiliriz. Mutlu çocuklar, mutlu bir gelecek demek. Mutlu gelecek, mutlu bir millet demek. Mutlu bir millet, mutlu bir ülke demek. Ülkeyi mutlu etmeyecek eylemlere maruz bırakmayın. Mutsuz öğretmenler, mutsuz öğrenciler yaratmayın!                      

ÇÜNKÜ GELECEĞİMİZ ONLARA BAĞLI!