Günlerden bir gün

Saat tam da 10.00'da;

Taşlıboğaz Bulvarı'ndan

Çıktım yola.

Temposuz adımlarla

Başladım yürümeye;

Sağa sola baka baka.

Halk otobüsleri,sarı civcivler

Geçiyordu yanımdan;

Duraklarda dura dura.

Oldukça sıcaktı hava.

Vardı başımda şapka.

Ulaştım neden sonra

Şehrin tam ortasına.

Soluklanmak istedim

Sevgi Yolu'nda.

Kuşburnu içmek istedim

Bir çay ocağında.

Oturanlar vardı orada;

Tıpkı benim gibi

Bir yerlerden emekli

Ya da işsizler belli ki...

Boş yer olmadığından,

Birazcık da olsa

Oturamadan orada;

"Yolcu yolunda gerek..."

Diyerek düştüm

Tekrar yollara.

Az sonra vardım

Turistik Park'a .

Baktım sandalye ve masalara

Oturacak yer

Bulamadım hem turistik

Hem de merkezi parkta da!

Büyük ihtimalle

Geçerken uğrayanlar,

Belli bir işi olmayanlar

Ve emekliler ele geçirmişti

Burasını da.

İç sesimle"En iyisi..."dedim;

"Menderes Park'a gideyim.

Her nasılsa

Oturacak yer bulurum

Belki orada!"

Kısa bir yürüyüşten sonra

"Denemek ister misiniz?

Diyen parfümcü

Genç bayanları atlatarak

Ulaştım Menderes Park'a.

Hayret!..

Buldum orada aradığımı.

Boş bir sandalye bekliyordu

Boş bir masayı.

Kimse kapmadan yeri

Oturdum,çektim sandalyeyi.

Gayrı neşeliydim.

Ben de önemli biriydim.

Çünkü vardı benim de

Bana ait bir yerim!..