Nermin AKKAN
Anneciği
Anneciği "su" diyordu
Damla damla büyüyordu.
Balkahvesi gözlerinde
Menevişler gülüyordu
***
"Gül" diyordu anneciği
Pırpırdaydı yüreciği
Dua dua sözlerinde
Kurgulardı geleceği
***
Soğuk duştu babacığı
Asıp dala kabacığı
Dönmezine gittiğinde
Uğunmuştu anacığı
***
Büyümüştü birden bire
Sorguluyordu habire
Neden gitmişti babası
Neden girmişti kabire
***
Sormamıştı annesine
Koşmuştu kapı sesine
Bir özlem ki yüreğinden
Düşüyordu ensesine
***
Zaman hızla akıyordu
Anıları yakıyordu
Kol kanattı anneciği
İstedikçe takıyordu
***
Dupduruydu berraktı su
Gözlerinde gün buğusu
Babasını özlüyordu
Kulağında uğultusu
***
Her gecenin sabahında
Sol yanının her ahında
Sızlıyordu buruncuğu
Gönül denen dergâhında
***
Anneciği bir gün ona
Yanağına kona kona
Bir resimle isim verdi
İznin var mı gitsek sona
***
Bağ göğsünü gere gere
Dedi "bilmez dalavere
O bir şair hem kallavi
Sığınalım mı sipere
***
Su dupduru baktı baktı
"Baba" özlemine aktı
Sarı ışıktı annesi
Kendisi de yeşil yaktı
***
İlk tanışma yemek derken
Hiç demedi henüz erken
Bir babası vardı artık
Korkmazdı gece yatarken
***
Çok mutluydu annesi de
Şiir gibiydi sesi de
Sıcacıktı yuvaları
Gündüzü hem gecesi de
***
Hastalandı baba koştu
İyileşti baba coştu
Bu sevdanın çemberinde
Hepisi birden sarhoştu
***
Usluydu Su hem yürekli
Çifti birbirine ekli
Sevgi saygı denen şeyin
Hepsine eşit ölçekli
***
Yaz bahar kış gelip geçti
Gözleri bir şeyi seçti
Anneciği biraz sanki
Mutluluğundan vazgeçti
***
Babası öpüp kokluyor
Annesi her daim yokluyor
Lâkin karaman bulutlar
Göğü giderek çokluyor
***
Şiir baba sevgi dolu
Dost arkadaş sağı solu
Annesi beklerken onu
Uzayıp gidiyor yolu
***
Büyüyordu Su giderek
Annem babam can diyerek
Zaman zaman yüreğinden
Usundan öte giderek
***
Uslu uslu o gün evde
Usu izlediği devde
Otururken geldi baba
"Isınayım" dedi "sevde"
***
Sarıldı can babasına
Sokularak abasına
Lâkin bir gariplik vardı
Şaştı birden çabasına
***
Baba gibi sarmıyordu
Canı cana karmıyordu
Us kırk uyarı veriyor
Lakin dili varmıyordu
***
Çekilip biraz kenara
Baktı ona kara kara
Korkuyordu babasının
Yaslanmasından duvara
***
Gözlerini siliyordu
Annesinden biliyordu
Onun her özlü sözünü
Yüreğine iliyordu
***
"Baba dayı dede amca
Yanağından öper anca
Ağız göğüs basen bacak
Yasaklı her cana canca
***
Her kim olur ise olsun
Amcan dayın baban solsun
Dokunursa yasaklına
Söyle annen onu yolsun
***
Anneciğinin sözleri
Sevgi kaynağı gözleri
Işık oldu o an ona
Birleniverdi özleri
***
"Öp" dedi yine babası
Sıkılıyordu kabası
"Yetiş anne gel" diyordu
İçindeydi tüm duası
***
Salyalıydı dudakları
Belerikti göz akları
Sıyrılırken mengeneden
Anladı olacakları
***
Us yürüttü birdenbire
Dedi "zorlama habire
Korkuyorum şimdi senden
Benzetiyorum kabire"
***
Fırlayıp kapıyı açtı
Koşarak helaya kaçtı
Mesaj çekti annesine
"Yetiş"le herşeyi saçtı
***
Anladı ki Su o anda
Böylesi bir zor zamanda
Duayla bir uslanmalı
Can bulmalıydı özcanda
***
Adam arsız yılyılışık
Yalvarıyordu alışık
"Annem" dedi " duyar kızar"
Us kullandı ışık ışık
***
Kayda aldı her sözünü
Usla yıkayıp özünü
Zaman geçsin istiyordu
Annesi öpsün gözünü
***
Sığınıp dostun asına
Koşup sindi odasına
Yüreğinin gümbürtüsü
Ulaştı canın hasına
***
Kapıdaydı çam yarması
Çıyan çakal it karması
Derken kükrek bir arslanın
Yetişti yele sarması
***
Kartal arslandı annesi
Korku da kim neyin nesi
Atladı Anka sırtına
Masaldaydı süt ninesi
***
Annesi us annesi Su
Kalmamıştı hiç korkusu
Polislerin kollarında
Çekip gitmişti kabusu
***
"Su" diyordu ona şair
Tam tamına lirik şiir
Sarmaladı bu öyküyü
Akkan denen müteşair.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.