Atatürk, Aydın ilini ziyareti sonrasında,

Görüştüğü CHP’li Adnan Menderes için

“Tam da aradığım Ziraat Vekili.”

Der ama ömrü vefa etmez.

Yoksa kim bilir rahmetli Menderes’in şansı ile birlikte

Ülkenin de şansı dönecekti…

**

Çok Partili Siyasal Yaşama geçilince,

Adnan Menderes Başbakandır.

Rusların 1950 yılların başındaki baskıları sonucu,

NATO’ya katılmak gerekliliği düşünülür.

Davet edilerek girdiğimiz BM’den sonra,

NATO’ya katılmak için Kore ellerinde yaklaşık 750 Mehmetçiğimiz can verdi.

Marshall Yardımları başlar.

İtiraz edenlere yetkililerden cevap gecikmez.

-Askerimizin kıçındaki donunu bile Amerika veriyor.

**

Demiryolları gelişme aşamasındadır, bir anda öksüz kalır.

Yollar yapılır, uçak konduracağız buralara denilir.

Üretim toplumu olma yolunda iken,

Bir anda tüketim toplumu yoluna itilmeye başlandık.

ABD ve emperyalizmin kucağında,

Dünden bugüne sarıp sarmalamada bizi Sam Amcamız.

“Ey, Hey” bakmayın onlara siz.

**

 DP iktidarı…  

Ülke bazında, iktidarın kitlelerle uyumsuzluğu başlamıştı.

Vatan Cephesine kaydolanlar, haberlerden sonra saatlerce okunur.

Asker, öğrenci, basın ve üniversite hocaları ile diyalogsuzluk başlar.

Demokrat Parti, muhalefet ile mecliste adeta savaş halindedir.

-Orduyu asteğmenlerle yönetirim.

Sözlerinin doğruluğu bir yana, asker tedirgindir.

Üniversite hocaları için alenen “Kara Cüppeliler” denmektedir.

Üniversiteler sokaklara dökülür.

Muhalefet lideri İsmet Paşaya 12 meclis oturumuna katılmama cezası verilir.

**

O dönemi yaşayanların anlattığı ilginç olaylardan bazıları;

Bir kahvehanede dinlemiştim;

DP’yi kullanan bir gurup ortaya çıkar.

Yörede kızdıkları ve de işlerine gelmeyen kim var ise,

Hele muhalefettense, bir bahane ile bağı, bahçesi, tarlası ateşe verilir.

Köylerde, kasabalarda kimi Ocak Başkanlarının yaptıkları inanılası değil.

Elli liraya iş gören ocak başkanları ortaya çıkar.

Arazi kapamalarda yalancı şahitlik ve usulsüz aracılık yapılarak

Bir şekilde siyaset ve iktidar gücü hoyratça,

Alenen ya da perde gerisinden kullanılır.

**

Başbakan ve bakanların asılması bir vahşetten öte değil.

**

DP,

İktidarının dayanılmaz ağırlığına ve mağrurluğuna yenilir.

O dönemde yaşananlar ve sonrası bir hezeyandır.

Bugün ise;

Ders almayı gerektirecek etkenler var şüphesiz.

Tarih dediğimiz bu yüzden önem taşır,

27 Mayıs ibretlik olarak değerlendirilmelidir.

Tarih, ibret alınsa tekerrür eder miydi hiç!