Samsun'da semalar tarihinden bu yana

böyle aydınlık olmamıştı.

Dalgalar bile bu kadar sevinçle sallanmamıştı.

Atam zafer tacı elinde ufukta görününce

dağlar selam durmada birbirleriyle yarış etti.

İlkyaz çiçekleri daha renkli ve kokulu açmaya başladı.

Kahramanlar, Samsun sahiline bir bir ayak basmaya başlayınca,

artık Anadolu'ya al bayrağı dikme zamanı da gelmişti.

Atatürk durmak yok. Yolumuz uzun. Yürüyelim dedi.

Anadolu'nun korkusuz yiğitlerinin onları beklediğini biliyordu.

Bu karardan sonra

Dereler saha hızlı ve sevinçli akmaya ,

kuşlar daha yükseklere, özgürce uçmaya başladı.

Atatürk Durmak yok. Yolumuz uzun. Yürüyelim dedi.

Ana doluda yiğitler yine harman oldu.

Bir daha Atanın liderliğinde tarih yazmaya and içti.

O gün günlerden on dokuz mayıstı.

Haber salındı Anadolu'nun her yanına.

Gelin, şehitliğe gaziliğe çağrımız var denildi.

Düşmanlarla vuruşuldu, şehit ve gazi olundu.

Vatan kurtuldu.

Zafer bayrağı bir kere daha en yüksek burçlarda dalgalandırılmaya başlandı.

Ve Atatürk ulusun geleceğini gençlere emanet etti.

Gençler bir daha söndürmemek andıyla bu meşaleyi kucakladılar

Koşmaya başladılar.

Durmak yok yolumuz uzun.

Atamızın buyruğu başımız üstüne dediler.