Bugün 24 Temmuz Basın Bayramı bir başka adıyla “sansürün kaldırılması”nın 111’inci yıl dönümü. Yani bugünden tam 111 yıl önce Türk basınından sansür kaldırıldı.

Cumhuriyet döneminin en etkin gazetecilerinden olan Milletvekili Falih Rıfkı Atay sansürün kaldırıldığı gün, 24 Temmuzun basın bayramı olması fikrini ileri sürdü ve bu fikir kabul görülerek Cumhuriyet Dönemi'nde 24 Temmuz tarihi "Türk Basınından Sansürün Kaldırılması ve Basın Bayramı" olarak ilan edildi.

24 Temmuz gazetecilikte sansürün kaldırıldığı gün olduğu için, gazetecilerin bayramı ilan edilmiş ama ortada meslek açısından bayram edilecek bir şey yok maalesef! Çünkü gazetecilik giderek tehlikeli bir meslek halini aldı!

Eğer gerçek anlamda gazetecilik etiğine uyuyor ve toplumu doğru bilgilendirerek, toplum çıkarlarını her şeyin üstünde görerek doğru haber yapıyorsanız ve bu haberleri yaparken birilerinin ayağına basıyorsanız; bilin ki başınıza iyi şeyler gelmez.

Dayak yiyen, hırpalanan, haber peşinde koşarken itilip kakılan, hakarete uğrayan, elindeki fotoğraf makinesi, kamerası kırılan, kovulan, haber yapayım derken, hastanelik olup, kendisi haber konusu olan bir sürü gazetecilerin varlığı herkesin malumu..

İşiyle, aşıyla, ekmeğiyle dahası; ölümle tehdit edilen, hatta öldürülen gazeteciler var. İşinden kovulan, makam sahiplerinin ambargo uyguladığı gazeteciler var!

Görüleceği gibi pek de parlak bir meslek değil günümüzde gazetecilik! Hatta bayağı riskli bir meslek! Üstelik bir yüksek kazancı da yok!

Kısacası resmen sansür olmasa bile, sürekli baskı ve tehdit uygulanan bir meslek şimdilerde gazetecilik!

Yazının başlığına dönelim:

 “Sansürün kaldırılması”nın üzerinden 111 yıl geçti…

Peki, ne değişti?