Nerden baksan tutarsızlık…

Ne işçisi memnun ne de işvereni…

Ne köylüsünün yüzü gülüyor ne de şehirlinin.

Emeklisine dokunsan ağlayacak.

Ne alan memnun ne de satan.

Çiftçi ekemiyor, ürününü değerinde satamayıp zarar ediyor.

Besici dar boğazda…

Öğretmen mutsuz, öğrenci şaşkın…

Gıda yardımı kesilmiş çocuklar aç aileler perişan. Üniversiteli okula kaydını yaptıramıyor, yaptıran kalacak yurt bulamıyor!

Ev sahibi dertli, kiracı şaşkın…

Emekli 7500, asgari ücretli 11 bin 500 liraya mahkum. Çay 10 lira, simit 10 lira maaş çaya simite yetmiyor.

Asil aç-sefil, vekile çifte maaş.

Eski deyimle “elimiz hamur karnımız aç.”

“Yoksula şükür sabır, varsıla şapır şupur.”

Bu denklem çözülemiyor iktidar ayrı telden muhalefet ayrı telden çalıyor; akort bir türlü tutturulamıyor. Söz başka, saz başka çalıyor...