Gök kuşağı gözlerinin, renklerinde alazlandım.
Mecnun sensen ben Leyla’yım, Yusuf isen Züleyha’yım.
Ben ki senli selvilerin, gölgesinde palazlandım.
Mecnun sensen, ben Leyla’yım, Yusuf isen Züleyha’yım.
***
Umman olan yüreğime, ırmak olup akışımsın,
Gönül gözüm sensin benim, umut yüklü bakışımsın,
Kurduğum düş otağına, çizdiğim tek nakışımsın,
Mecnun sensen, ben Leyla’yım, Yusuf isen Züleyha’yım.
***
Uyurgezere öykünüp, döşünde düşe dururum,
Minareye kilit vurup, ezanları sustururum,
Ecel geri dursun biraz, henüz düşler oldururum
Mecnun sensen, ben Leyla’yım, Yusuf isen Züleyha’yım.
***
Levh-i mahfuzda yanyana,kaydedilen benim adım.
Bana gazel okuma hiç, her zerrende benim tadım
Hemhâl olmuşuz berzahta,artık gayrın benim yâdım.
Mecnun sensen, ben Leyla’yım, Yusuf isen Züleyha’yım.
***
Beri dursun dünya beri,istemem hiç öteberi,
Sen rençberim, sen rehberim,sensin çadırımda çeri
Sen ki helalimsin benim, sensin yüreğimin eri
Sen Mecnunsun ben de Leyla, Yusufsun sen ben Züleyha!