“Karaçakal Yörükleri” kitabımla sağ olsunlar o zamanın AGC yönetimi 2008 yılı ödüllerinden olan “M. Kemal Yılmaz Özel Başarı Ödülü” ile ödül aldığımı aktardım.
Aradığımda bir süre ağladı…
Kendisine gönderdiğim kitabımdan TBMM ve Milli Kütüphane yetkililerine adıma teslim edip demirbaş kayıtlarını yaptırmış. Aynı yerlerden bendenize gelen bilgi ve teşekkür yazılarının hocamızın bir girişimi olduğu anlaşılmaktaydı.
Küçüklüğümde köyümüze iki kez gelen hocamızın adı yabancı değildi ama o günden sonra diyalogumuz arttı. Bir defasında;
-Sizin köydeki bir bahçıvanda yediğim domatesin tadı tam şuramda duruyor işte…
Demişti. Dört yıl önce idi…
Bir sabah bir koli içinde yazmış olduğu kitaplarını gönderdi. Okudum ve mühendis oğluma hatıra bıraktım.
Rahmetli Saadettin Demirayak ile görüşüp tanışmam için telefonunu yazdırıp bizi buluşturdu. Ethem Oruç hocanın da telefonunu verdi, görüşmemi istedi.
Bana gönderdiği yazılar için bir klasör oluşturdum. O yaştaki birinin çalışkanlığını gördükçe kendi yaşımdan ve gençliğimden sıkılmıştım.
93 yaşında olan bu delikanlı adama şu gençliğim ile yetişmem mümkün değil diyerek düşündüm. Bir telefon konuşmamızda “Yaz oğlum yaz. Söz uçar, yazı kalır. Yaz her zaman yaz.” Sözleri hiç aklımdan çıkmadı.
Rahmetlinin Umurlu beldesinde adına düzenlenmiş parkta bir sabah çaylarımızı yudumlar iken “Söz uçar, Yazı kalır” ifadesi bulunan heykelini hayranlıkla seyrettik. Ardından yazmış olduğum “Umurlu Parkında Bir Sabah” adlı yazımı okuyup tüm tanıdıklarına göndermiş ve aradı;
-Oğlum eğer iznin olursa bu yazıdan 5-6 yüz kadar fotokopi hazırlayarak o parkta çay içen herkese verilmesini isteyeceğim.
Dediğinde, “İzniniz ne demek” diyerek yanıtladığımda yorgun ama keyifle güldüğünü hatırlarım. Bu fotokopi işini yapıp yapmadığını bilmiyorum.
Devletten aldığı maaşa el sürmeyip Aydın kültürünün yaşatılması ve geliştirilmesi için kullanan idealist bir kişilik sahibi olan Mustafa Kemal Yılmaz, eğitimci, şair, yazar yurtsever bir siyasetçi ve devlet adamıdır. Bakanlık Başmüfettişi, yurt dışında görev yapan bir kültür ataşesi, deneyimli bir turist rehberi, tam anlamıyla Atatürkçü ve vatanseverdir. Aydın sevdalısıdır. Aydın’dan yolu düşen hemşerilerine eşlik etmek için koltuk değneğine sarılarak koşuşturduğunu defalarca dinledik.
10 Mart 2013 tarihinde Aydın’da vefatı ise yakın dostlarınca, doğduğu kendi öz toprağına adeta bilerek ölmeye gelmiş dedirtmiştir.
Aydın Bey Camiden büyük bir kalabalık ve sevenleri, 13 Mart Çarşambasında (2013) Umurlu’da i anne-babasının yanına götürdük onu.
Aydın Protokolü kendi evladını şanına layık uğurladı.
Ertesi yıl 2014 Mart ayında değerli eşi ile de bu topraklarda kavuştular.
M. Kemal Yılmaz dediğimiz gibi çok yönlü özel kişiliklerden biriydi.
Hocamızın yaşam, gençlik ve özlem kokan bir şiiri ile bitirelim;
Ne kadar güzelmişsin meğer
Ey hayat.
Bana bir daha geliver
Şöyle arzu dolu kırıtarak.
Bir nefes koklayıp
Dünya gözüyle bir daha,
Öpmek seni niyetim.
Ateşli bir veda busesi kondurmak alnına
Canım memleketim…
***
Vefatının 3. yılında bir kez daha saygı ve minnet ile analım.