Çoktandır kendine,
Tutsak etmiş durumda
İnsanlarımızın çoğunluğunu,
Asrın icadı
Cep telefonu.
Bilhassa gençlerimiz,
Otururlarken
Bir yerlerde;
Yürürlerken bile
Telefonları ellerinde,
Parmakları tuşlarda,
Gezinipduruyorlar;
Özellikle,
Herhalde
İnternet
Alışveriş sitelerinde!
Görmüyor gözleri,
Başka şeyleri;
Ellerindeki
Telefonlarla
Uğraşları,
İşleri güçleri...
Bozma riskine
Rağmen
Gözlerini;
Çekmiyorlar
Cep telefonlarından
Ellerini!
Atıyorlar
Sağlıklarını tehlikeye;
Veda ediyorlar
Düzenli beslenmeye;
Belki de
Kısarak boğazlarından
Yüksek cigabaytlı
İnternet paketlerine
Ödüyorlar,
Kucaklar dolusu
Paraları,
Hem de
Seve seve!.
Bu hoş olmayan
Durumdan rahatsızız
Ancak
Bizim de
Gençlerden
Yok
Bir farkımız!
Mağdur etmiyor
Hiçbir kullanıcıyı,
Bu telefon mereti;
Bizi de
Esir etti kendine,
Ne yazık ki...
Bilmiyorum
Bu gidiş,
Nereye?
Garazımız var sanki
Beynimize,
Ve gözlerimize!..
Denemez
Elbette
Bir şey,
Ölçülü olana;
Bilinçli
Telefon kullanana!..