Kırka çıktı kolları kadının
Ansızın kanatlandı iki yanı
Bir kolu yenile su verdiği yavrusunu çekip aldı beşiğinden
İkincisine bakındı hatırlayamadı yattığı yeri birden
***
Kızıl bir şimşeğin ardından kapısına yüklenip yumruklamaya başladı
ancak
Kapı duvar pencere bulvardı sarı kül kahve duman
***
Tüm kolları uzadı aniden
Her deliğe
her kovuğa
her sese
her nefese dokundu lâkin
Zihni karman çorman
Kayıptı zaman
Yabancıydı mekan
***
Neden sonra kanatlarını farketti
Can havliyle çırpmaya başlayıp
Feryadını yedekleyedi
"Emiiiin
Anneeee
Güüüül
Osmaaan"
***
Ümüğünden fışkıran kan yüzüne abanınca
anladı ki
An bu an
Kıyamet buydu anlaşılan
Ayet ayet anlatılan
"Allahuekber"e sığındı
o zaman
***
Gözünün önünde uçuşan banknotlara tükürdü
Avurduna dolan kanı
yedi canım canı
avucuna saydığı
D.... babaya savurdu
NA