(8 Mart Dünya Kadınlar Gününe İthaf Olunur.)
Bugün bizleri doğuran, büyüten kişilik ve karakter hamurumuzu yoğuran fedakâr annelerimizden, yani doğurgan anaç olan, yaşamın ve nesillerin devamını sağlayan olmazsa olmazımız “ANA’mız” kadınlardan bahsedeceğim.
Kızımız, kız kardeşimiz, annemiz, anneannemiz, babaannemiz, halamız, ninemiz, teyzemiz, kuzenimiz, dadımız vb. hemcinsimiz olmayan kadınlarla ilgili düşüncelerimi paylaşacağım.
8 Mart Dünya Kadınlar Günü nedeniyle asla ve katiyen tasvip etmediğimiz taciz, dayak, bıçaklama, dövme ve öldürmenin kadına şiddetin yerini ve zamanını bilmediğimiz; işyeri, sokak, cadde, park, mahalle, köy, çarşı, ev, apartman, kafe, okul, hastane, AVM ve toplu taşıma araçları vb. yüzlerce yerde her gün, yüzlerce iğrenç, rezil, kadına şiddet olayının ya şahidi oluyoruz, ya duyuyoruz ya da görüyoruz.
Bu acı gerçeği; toplum olarak esefle, nefretle yaşıyoruz. Yasal yapılan pek çok çalışma ve polisiye tedbirlere rağmen kadına şiddet hiç eksilmeden artarak devam ediyor. Ben bir birey olarak, erkek olarak bu sosyal yarayı, bu acı derdimizi nasıl bir nebze katkım olur diye düşündüm? İnsanın yaratılışındaki insanı muhakeme ve muhasebe etmeyi zorlayan “ÜMİT” ve “KORKU” duygusu bir başka ifadeyle sistemin müeyyidesi olan ceza ve mükâfatı çok önemli iki temel olgudur. Teşvik bağlamında moral değerlerin yaşatılması ve psikolojik motivasyonun sağlanması noktasında kültür ve edebiyatımızdan bir olumlu bir olumsuz örnekle ifade etmeye çalışacağım:
Şairimiz bir kıtasında şöyle sesleniyor:
“Başka tenlere bulaşmış,
Kirli sabahların var,
Senin boyunu aşmış
Büyük günahların var.”
Evet, herkes kendini sorgulasın. Baba, amca, dayı, dede, kuzen, kardeş, komşu, yeğen hiç fark etmiyor. Doğu, batı, kuzey, güney hiçbir bölge, kıta, ülke fark etmiyor. Suriye-Irak, Afrika-Somali, Sudan, Açe-Filipinler, Asya, Amerika, Avrupa renk, ırk, din, mezhep, düşünce, fark etmiyor; Kadın her yerde kadın, üç aşağı beş yukarı kadın büyük ölçüde aynı kaderi yaşıyor. Hâlbuki yüce kitabımız Kuranda “Ey nas” diye hitabında yani bizlere ey insanlar, diye seslendiğinde kadın-erkek ayrım yapmadan hepimize sesleniyor. İlahi mesajlar hepimize geliyor. Hepimiz aynı Yaradan’a aynı Allah’a inanıyor ve hepimiz aynı Allah’ın kullarıyız. Hepimizi kucaklayan ilahi mesajlara rağmen biz erkeklerin yukarıda şairin dediği gibi “boyumuzu aşan çok günahlarımız var.” Aynaya bakınca göreceğimiz daha neler var neler… Mutlaka güzel şeyler de var tabii. Gene şairin dediği gibi;
“Sevda susuz bir pınar
Gönüle dolmayınca…
Ömür bomboş bir hayal,
AŞK için solmayınca…”
Evet, yukarıdaki mısralardan sevgi, sevda, ömür, hayal etmek, umut ve yaşamak ve AŞK kadınlarla değer ve önem kazanıyor. Öyleyse göğsümüzü gere gere; kadınsız şiir olmaz, kadınsız kültür ve edebiyat olmaz, kadınsız müzik ve sanat olmaz, kadınsız üretim ve ekonomi olmaz, kadınsız yuva olmaz, kadınsız bir dünya olmaz, çünkü tek kanatlı kuş uçmaz diyebiliriz. İçinde sevgi, muhabbet AŞK ve kadın yoksa o dünya, o yuva, o mekân karanlıktır, bir kibritle yak gitsin! Yansın bu kirli ve rezil dünya, hem de cayır cayır yansın. Bütün kötülükler uçsun gitsin. “Cennet anaların ayağı altındadır” hadisindeki övgüye mazhar olan analarımızın, kadınlarımızın, bacılarımızın, bütün hanımefendilerin 8 Mart Dünya Kadınlar Gününüz kutlu olsun.
Kurtuluş savaşımızda, bağımsızlık ve özgürlük ateşimizi yakan yiğit, cefakâr kahraman kadınlarımızdan Halide Edip Adıvar’ın, Şerife Bacılarımızın, Nene Hatunların, Çete Ayşelerin, mert, efe torunları, güzel yüreklerin insanları; bu çileli yaşam ve geçim mücadelesinin görünmeyen kahramanı, Anadolu’nun asırlardır bayraklaşan sesi sembolü şerefli Türk Kadını, sana gönüller dolusu selam olsun. İyi ki varsın. Sağlık ve mutluluk içinde çok yaşayasın. Çünkü sen “ANA-DOLUSUN” Bugünü sadece bir gün hatırlamak ve anmak için değil, her gün anlamak saygı duymak ve değer verdiğimizi yaşamak, dileklerimle… Allah’a emanet olun. En derin sevgi ve saygılarımla, kalın sağlıcakla…