Geçenlerde
Sarı civcivle
Gidiyordum
Çine'den Aydın"a.
Hem de
Ön koltukta.
Araçta on yolcu
Ya var
Ya yoktu.
Tek tük
Binenler oluyordu
Otobüse
Yoldaki duraklarda.
Bir yolcu
Bindi arabaya
Merkeze girişteki
Bir durakta.
İşlevsiz mi neymiş
Aykartı!
Oturduğumdan
En önde,
Geldik göz göze
Bu yolcu ile.
Vakit geçirmeden
Araç kaptanına,
"Kartınızı okutun!"
Dedirtmeden,
Bakışlarına
Masumane anlam
Yükleyerek,
Sordu bana,
"Okutabilir miyim kartınızı;
Ücretini ödesem size?"
Ani soru karşısında
Sessiz kaldım
Bir süre.
Neden sonra,
"Emekliyim ben..."
Diyebildim sadece.
Aynı soruyu
Diğer yolculara
Yöneltti bu kez .
Hayret!
Hiç ses çıkmıyordu
Kimseden;
"Alın kartımı..."
Bulunmadı bir diyen.
Meğer emekliymiş
Pek çoğu;
Malum bunlar,
Ücretsiz yolcu.
Araç ilerliyordu
Bu arada.
Durdu
Bir başka durakta.
Bir bayan bindi
Arabaya.
Ondan
Yardım isteyemeden
Kartsız yolcu;
Kart okuyucu makinede,
"Ücretsiz yolculuk"
Yazısı belirdi
Bu sefer de...
Ne de şanssızmış
Bu yolcu?
Emekliymiş
O bayan da...
Neden sonra
Sonraki durakta
Binen yolcunun
Uygundu kartı
Okutmaya.
Böylece
Çözüldü sorun.
Oturdu taşlar
Yerli yerine;
Yaşam,döndü tekrar
Eski normaline!..