Haftalardır sizlere Kültür ve Sosyal İşler Dairesi Başkanlığında yaşadığım, tanık olduğum, müdahil olmak durumunda kaldığım olayları ve bu olaylara neden olan kişileri yazdım. Bir yılı aşkın süreden sonra, o uğursuz günleri, anıları, olayları, kişileri yazarken tıpkı o günlerdeki gibi üzüldüm. Tanık olduğum olaylara ve yaşadıklarıma kahrederek keşke bunlar hiç yaşanmasaydı, herkes layıkıyla görevini yapsaydı dedim. Kendi küçük saraylarında bencillik etmeyip, kul hakkını gözetip, tüyü bitmemiş yetimin malına el uzatılmasaydı dedim.
Benim için Kültür ve Sosyal İşler Dairesinde yaşadıklarım hayatımın büyük hayal kırıklıklarıyla dolu en zor günlerim oldu. Kimi insanların ne derece alçalabileceğini, kimilerininse ne kadar yücelebileceğini burada gördüm. İnsana olan güvenim sarsıldı, umudum kırıldı.
Bu ihtiras, bu tamahkârlık, bu bencillik neden diye sordum kendi kendime… Aydın Belediyesi daha Büyükşehir’e dönüşmemişti. Başkan’ın başarılarının bizim ve Aydınımızın da başarıları olduğunu düşündüğümüz, gece gündüz koşturduğumuz dönemlerde bir gün: “Bu kadının her dediğini yapmak zorunda mısın?” demişti bana, daire başkanı Tahir Olçum. “O kadın” dediği belediye başkanıydı. Bunu niçin söylediğini o günlerde anlayamamıştım. Ama süreç içinde bunu niye söylediğini çok iyi anlamıştım. Çünkü ben belediye de işe başlayıp işten atılıncaya değin belediye başkanına ve belediyeme, tabii ki kanun ve mevzuatlar çerçevesinde sadakatle bağlı kalıp hizmet etmiştim. Adeta “vaziyetten vazife çıkararak” başkanımın ve kurumumum başarılı olması için yılmadan çalıştım, ürettim, gecemi gündüzüme kattım. Evet, ben bana verilen görevleri yapmak zorundaydım ve yaptım da. Bana gösterilen güveni boşa çıkarmamak adına kendimi paraladım.
Karşılığı bu mu olmalıydı?…
Elbette belediye sadece Kültür ve Sosyal İşler Dairesinden ibaret değildi.
Benim ve diğer mağdur arkadaşlarımın talihsizliği Tahir Olçum'un yönettiği bir dairede çalışmaktı. Suçumuz tanık olduğumuz olumsuzluklara, yolsuzluklara, suiistimallere, usulsüzlüklere engel olmaktı.
Peki belediyede hiç mi işini doğru, düzgün yapan çalışan, daire yoktu? Olmaz mı hiç, elbette ki var.
Belediyede iyi çalışan, suiistimal ve yolsuzluk ortamı yaratmayan, huzurlu ve başarılı daireler vardı ve eminim ki şimdi de var. Hak hukuk bilen, mevzuata hâkim, devlet malını canı gibi koruyan, ekip çalışması yapan, personelin huzurunu gözeten daire başkanları da var elbet.
Sonuçta sistemi kuran ve yöneten insanlardır.
Örneğin, Sosyal Hizmetler Dairesi Başkanlığı böyle bir daireydi. Düzgün işleyen, dayanışma ve yardımlaşmaya önem veren, ehliyet ve liyakate dikkat eden, kanun ve mevzuata göre yönetilen, personeli özverili çalışan, bir daireydi.
Bunları nereden mi biliyorum? Çünkü ilgili daire başkanı Tahsin Kocaman ile iki yılı aşkın süre çalışma imkânım oldu. Büyükşehir olmadan önce birlikte çok güzel hizmet ve etkinliklere imza atmıştık.
Ama biz Kültür ve Sosyal İşler Dairesi başkanlığına görevlendirildik, o ise Sosyal Hizmetler Dairesi Başkanı oldu. Tahir Olçum'un daire başkanlığı döneminde yaşamamamız gerekenleri yaşadık ve önceki yazılarımda yazdığım gibi iş bu olumsuz noktaya geldi.
Belediyenin beşinci katındaki dairemiz Sosyal Hizmetler Dairesi ile yan yanaydı. Olan biteni görüyor, duyuyor ve biliyorduk. Ben ve arkadaşlarım Sosyal Hizmetler Dairesine gıpta ile bakarken, çalışma disiplini huzur ve ahengi kıskanmamak mümkün değildi. Kültür ve sosyal İşler dairesi adeta bir “batak”lık ise Sosyal Hizmetler Dairesi de güllük gülistanlık bir “bahçe”ydi.
Öyle bir dairede çalışmış olsaydık eminin ki tüm bu yaşananlarla karşılaşmayacaktık. Bizler yine görevlerimizi eksiksiz bir şekilde yerine getirmeye çalışacak, yine gecemizi gündüzümüze katarak, güzel insanlarla güzel işler yapacaktık.
Belediyede işini doğru yapan çalışkan tüm güzel, doğru ve iyi insanlara bir değil, yüz değil, binlerce selam olsun.