Deprem gecesi yer gök birbirine karıştı.
Korkunç demek az gelir, çok korkunçtu.
Canların feryatları yerden semaya ulaştı
İnsanlar yok oldu, ruhlar toprağa karıştı.
***
Bebekler vardı, taşların arasından bakan.
Analar vardı, yavrularının feryatlarına koşan.
Genç kızlar vardı, geleceğe hasretle bakan
İnsanlar yok oldu, ruhlar toprağa karıştı.
***
Ağıtlar çığırsak da sesimiz çıkmaz oldu.
Türküler söylesek de sazlar çalmaz oldu.
Parmaklar çelik oldu betonu yanlara savurdu.
İnsanlar yok oldu, ruhlar toprağa karıştı.
***
Analar babalar acıyla olanlara ağladı.
Canlar anasını babasını yârini kaybetti.
Yürekler karlara inat kor kor alevle yandı.
İnsanlar yok oldu, ruhlar toprağa karıştı.
***
Yaz gelmeyecek çiçek açmayacak bülbül ötmeyecek.
Yürekler yandı o gece, bilinmez bu ateş nasıl sönecek.
Ömer aciz kul, bilemedi bu acıları kimle dertlenecek?
İnsanlar yok oldu, ruhlar toprağa karıştı.