-Dünya malı, Hakk’ın gülümsemeleridir. Bizi bu aldanış sarhoş, mağrur ve perişan etmiştir.
-Dostları görmeye eli boş gitmek, değirmene buğdaysız gitmeye benzer.
-Allah ”Dünya kuru bir istektir, faydasız bir oyuncaktan ibarettir, sizde çocuklarsınız” dedi. Oyuncağı terk etmedikçe çocuksun. Ruh arınmadıkça nasıl temiz olabilirsin.
-Boğazına düşkün, yemeğe alışkın sufiler, köpek gönüllüdürler. Fakat kedi gibi yüzlerini yıkarlar, temiz görünürler.
-Pazarlarda iki melek daima dua eder. Ey Allah, sen verenlere, ihsan edenlere fazlasıyla ver, cimrinin malını telef et.
-Terazinin mala tamahı olsaydı tarttığını nasıl doğru tartardı.
-Sufi’yi yoldan çıkaran tamahtır.
-Ey iyi huylu kişi, gulyabani sesi nasıl “Mal isterim, mevki isterim, şeref isterim!” İşte böyle içinden bu sesleri men et. Sırlar keşfedilsin. Allah’ı an da, gulyabanilerin sesini mahvet.
-Dünya malı zayıf kuşların tuzağıdır. Ahiret, ülkü yüce kuşların tuzağı! Hatta bu ahiret mülkü, öyle bir derin tuzaktır ki, ulu ulu kuşları avlar!
-Şimdi siz, malın, mülkün esirisiniz. Halbuki ey aleme esir olan, aksine adını bu cihanın emiri taktın! Hakikatte sen, bu alemin esirisin, canın bu cihan hapsine düşmüştür.
Sebe mülkü bile olsa, vazgeçin o dünya mülkünden. Suyun toprağın dışında nice mülkler var. Senin taht dediğin şey tahtadan yapıldığı tuzaktır.
-Mal, mülk, devlet ve altın, canına yoldaş olamaz. Sen altın ver de, görüşünün kuvvetlenmesi için sürme al.
-Allah arifleri kimyager olmuşlardır da, onlara madenler bile değersiz görünür artık.
-Süleyman Peygamber, o elçilere dedi ki” Ey utanan elçiler, geri dönün, altın sizin olsun; bana gönül getirin, gönül!