Haber alan üzüntü içinde ve çaresiz...
Ne yapacağını bilmez halde…
Rüya mı?
Gerçek mi?
Gazetemizde yayınlanan “Yaşlı kadın denizde boğularak hayatını kaybetti” haberinden sonra Bursa Eğitim’den arkadaşım Samsunlu Osman Teber’in kurduğu şu cümlelerle öğrendim acı haberi.
“Bursa Eğitim Enstitüsü’den Eski Türk Edebiyatı hocamız, bölüm başkanımız Prof. Dr. Süreyya Beyzadeoğlu’nun muhterem eşi, buluşmalarımızın bülbülü, şairi ve hayat veren gülen yüzü Sebahat Beyzadeoğlu'nun vefatını üzüntü ile öğrendim..."
10 Temmuz günü peş peşe gelen vefat haberleri yaktı yüreğimizi!
Habersizce ansızın bir can uçtu ebedi âleme...
Çok değerli bir öğretmen Sebahat Beyzadeoğlu Rabbi’ne, yüce Peygamberine kavuştu...
Yüce Rabbim, böyle takdir etmiş ki, onu bu dünyadaki sevdiklerinden ayırdı!
Ömrünce yaptığı iyiliklerle Anadolu’nun dört bir köşesinde yetiştirdiği fidanların dualarıyla göçüp gitti.
Memleketi olan Isparta’nın güzel kokulu güllerin kokusuyla sarmalasın seni Allah’ım.
İyi amelleriyle hasreylesin Rabbim inşallah!
İşte insan bu, bir can bu!
Yıllar, yorgun yıllar...!
Yılgın, inişli çıkışlı yıllar...
Ömrünü, öğretmenliği, kutsal mesleğine, öğrencilerine, eğitime,, sanat ve kültüre adanmış bir ömür...!
Güler yüzlü, tatlı dilli, şaka ve esprileriyle mesajlar veren, bir şeyler öğreten güzel bir yürek....!
Sebahat Beyzadeoğlu’nun yoruldu yüreği....!
Daha fazla dayanamadı....
Ansızın kuş gibi bir can uçtu bu dünyadan....
En başta değerli hocaların hocası Prof. Dr. Süreyya Beyzadeoğlu hocam ve sevenleri, biz öğrencileri, kanadı kırık kuş gibi kaldık...
Çok duygu yüklüyüm.
Evlatları acılı, öğrencileri yetim, öksüz ve garip kaldı!
Şiirler mahzun kaldı…
Şarkılar sustu!
Dertler, sohbetler...
Hepsi, hepsi bitti!
Güller soldu!
Evimiz, meclisimiz virane!
Kuşlar ötmüyor artık!
Kanadı kırık kuşlarız biz!
Kendimi zor tutuyorum... Bizler, binler, on binler... biraz yazan çizen, eli kalem tutan, dergâhından, sanat ve fikir dünyasından feyz aldığımız bu güzel insanları…
Bu değerli hocalarımızı, anıları, sevinç ve mutlulukları, bir acı kahveyi, bir umut dolu gülümsemeyi nasıl yüreğinden çıkaracaksın, nasıl unutacaksın o yaşanmışlıkları!
Gençliğimizin bu rol model örnek eğitimci şahsiyetleri...
Tarih yazılan destanlaşmış günleri...
Hak ve hukukumuz var. Taaa Bursa'ya ayak bastığım 1974 yılından beri...
Dile kolay, bu geçen yıllar...
Neredeyse elli yıl, yarım asır...
Bizim, annemiz, babamız, ablamız hem de ağabeyimiz oldular...
Çoğu zaman, her türlü dertlerimizle ilgilenen bir dert ortağı...
Bir dost, bir arkadaş...
İnsan sevgisi bu!
Eğitim sevdası bu!
Vefa bu!
Bu devirlerde böyle birikimli, güçlü şahsiyetler az yetişiyor...
Bu değerler, altından dolardan kıymetli değerler...
Bir şairimiz ne güzel söylemiş;
“İnsan var insanda ziyan olur..
İnsan var insana ilaç olur..
İlaç olana rast getirsin Mevla..”
İşte, bizlere, bütün öğrencilerine ilaç olan, yaralarına merhem olan yürekler…
Şiir aşığı, sanat ve edebiyat aşığı değerli Sebahat hanım hocama, bir anne gibi, abla gibi sevdiğimiz o güzel insana armağan olsun!
Eminim ki ruhunda bizleri duyuyordur...
Bütün dertleri, acıları katık ettim.
Doyamadım mutlulukları da ...
Nice sevdaları harman etmişim yüreğimde...
Hani, hani öğrencilerim nerede?
Hamurum, alın yazım bu topraklarda yoğrulmuş...
Kaderim böyle yazılmış.
Kumaşım bu topraklarda dokunmuş işte!
Türkiye’nin branşında saygın hocalarından bir profesör eşi, İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Tahsin Beyzadeoğlu ile özel bir şirketin genel müdürü Esra Beyzadeoğlu’nun anneleri Sebahat Beyzadeoğlu görevlerini aşkla, severek yerine getirdi.
Rabbim O’nu rahmetiyle muamele etsin!
Mekanını cennet eylesin...
Ruhu şad olsun...
Başta eşi muhterem hocam Süreyya Beyzadeoğlu ve evlatlarına, ailesine, dostlarına, öğrencilerine Allah'tan sabır ve başsağlığı dilerim...