GÖKÇE TÜRK ÖMER SEYFETTİN ANISINA
Elbruz dağın'ı aşıp gök yeleli bir bozkurt
Ne an Gönen'e kondu, Gönen şanıyla ondu
Gönen'de dolup taşıp olduğunda bir başkurt
Gözlerinde gök dondu, gönlüne bülbül kondu.
Türk Yurdu'ydu her ili, Türkçe'ydi ana dili
Gönlü gülle ilgili nevruz işli mendili
Yaratan'dan vergili Muhammed'e sevgili
Yüreğine nur yondu, avucunda çöl dondu.
Özge özellikleri olan bu gönül eri
Bir kemik bir de deri, lakin yeğin bir çeri
Ki bu gönül rehberi girdiğinde içeri
Bilinir ki gün sondu, nükte geceye fondu.
Nesli Asım'ın nesli, Türk Müslüman ve aydın.
Kasketli veya fesli dilinde hep günaydın
Gönül gözü abdestli velev ki yoldan kaydın,
Tek küfrü "hey mason"du en fazlası beş ondu.
Hokkayla divit seçti, öyküyü düşe karıp.
Ant* içti serden geçti apoleti çıkarıp.
Öyle bir Serdengeçti ki Bab-ı aliye varıp
" Efruz" adlı fasondu baskın dersen racondu.
Bomba* ile çok kızdı Beyaz Lale*'yle sızdı.
Yalnız Efe* yalnızdı Asilzadeler* hızdı
Ömrü Falaka*sızdı Topuz*'la içi cızdı
İlk Namaz* anasondu Diyabet kara dondu!
Şiir gibi bir çocuk, öykü gibi bir ergen
Gözlerinde gök boncuk, yüreği yalın sergen
Sırtındaki son k/gocuk döküldü bergen bergen
Otuz altı gül kondu, dilinde bülbül dondu.
Doyumluk yazdı çizdi, art arda öykü dizdi.
İçgüveylilik bizdi, gönlünde derin izdi
Güner'iyle ikizdi, hastalığıysa gizdi.
Karargahı balkondu evinden alıkondu.
Kim kimsesiz ölünce kadavra niyetine,
Bölüşüldü dölünce ömrünün diyetine.
Baykuş damda gülünce, halk yetişti etine
"Ömer" diye taş kondu, Gönen adıyla ondu.
Rahmetullahialeyhi.
NA