Cumhuriyet kazanımlarının kaybolmasından duyulan endişe, laiklik ilkesinde sıkıntılar, Güneydoğudaki kopma, özerklik söylemleri, yargıda siyasallaşma, başkanlık sistemi, İmralı muhatabının tahliye edileceği iddiaları halkı germektedir. Eski parayla katrilyona mal olmuş, klozetinin on bin lira olduğundan söz edilen Ak Saray’da ilk MGK toplantısı esnasında Atatürk resminin bulunmayışı ise, sosyal medya gündeminde yer almıştı.
Ülkede,
Mevcut iktidar zamanında “yandaş medya” kavramı hiç bu kadar dillere düşmemişti. Bunun yanında “Havuz Medyası” adı verilen bir medya da yer alır ki bu ülkede koro halinde gündem yaratma, sipariş haberleri ile izliyoruz.
Bugün 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü...
9 Ocak Cuma günü, Cumhuriyet Halk Partisi Aydın İl Başkanlığı Aydın yerel gazeteciler için pastalı ve hediyeli bir kutlama düzenler. Aynı gün Efeler Belediye Başkanlığında Başkan Mesut Özakcan tarafından verilen kokteyl ile gazeteciler gününü birlikte kutlama nezaketinde bulunmaları memnuniyet vericidir.
Aydın’da ise,
Gazeteciler, cemiyet ve dernek olarak ikiye bölünmüştür.
“Aydın Gazeteciler Cemiyeti (AGC)” ve
“Aydın Gazetecileri Dayanışma Derneği” adıyla kurulan dernek.
Nitekim Pamukkale TV’den Vekil Bey, Denizli’de basının Aydın’a oranla daha birlik ve beraberlik içinde olduğunu söyleme gereğini duyması da gözlemlerinin sonucu olsa gerek…
Aydın Gazeteciler Cemiyeti Başkanlığı kamuya ait binadan çıkarılır.
AGC 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Gününü ne yazık ki mekânsız, tabelası indirilmiş şekilde karşılamakta…
Gazeteci, haber iletme yanında toplumun eksik ve aksayan yanlarını eleştiren, ortaya koyan kutsal bir görev ifa ettiğinin farkında olmalıdır. Kalemiyle menfaatşör, aşıran, kıran, döken, liboş ve yalaka olmamalıdır.
Bu işin zorluğunu çeken kışta, kıyamette, sıcakta koşan genç, yaşlı basın emekçilerinin, İlkeli, tutarlı, saygın ve saygılı bir çizgide ilerleyenlerin şartlarını görüp de izleyenlerdeniz.
Aydın’ın incirini, zeytinini, pamuğunu, jeotermalini ve tüm sıkıntılarını dile getiren, işleyen basınımızdan bu kent için çırpınan, yazan ve çizen gazetecilerimizin emekleri de dikkat çekici…
Kişiden ziyade zihniyete bakarız.
Aydınımıza, insanımıza, bu kente zarar verenlerde yok değil…
Gün 24 saat bu şehrin değerlerine saygı duymayanlar da var. Özel İdare malları dağılımındaki adaletsizliğe karşı duranlar yanında bir de “Oh olsun!” dercesine umarsızlar ve de ulu orta “İyi ki verilmemiş” diyebilenlerin tavrı da şaşırtıcı…
Söz gelimi seçim döneminde, bir adamın peşinden koşup da “Aday helâya girdi, çıktı elini yıkadı” kabilinden söğüşleme ve yaranma modunda haberlerle sahte ve yalan anketlerle çıkar peşinde liboşluk yapmak da hoş değil şüphesiz.
Bu şehrin herhangi bir düzeninin kulpuna yapışıp da oradan geçinmeye çalışanları, karizma yapma, tanınma çabasında olanları izliyorsunuz umarım. Başarılarda sahiplenmeye çalışıp, Başarısızlıkta ise, iki dakikada felaket tellalı kesilmekteler.
Kısacası zararlı neşriyat gibi de olmamak gerekir…
Sonuç olarak;
Gazete müvezzilerinin “Yazzıyo, yazzzııyooo…” çığırtkanlıkları ile satılan
Gazeteler ise, bu günün teknoloji çağında internet gazeteciliğine de geçer.
Şurada iki satır karalıyoruz diye kendimizi koyduğumuz bir yer yok.
Ot da değiliz, safımız, yanımız, yönümüz de var elbette!
Bu köşede insanımızı gerektiğinde saygılı bir şekilde eleştirmekteyiz.
Sadece birkaç satır yazmaya çalışan, boş durmayan bir emekliyiz. Egomuzu tatmin peşinde de hiç değiliz. Cebimize giren 3 kuruş yok. Okursanız seviniriz. Okumadılar diye hiç de yerindiğimiz yok…
İşine emeğinin yanında, onurunu ve namusunu da katan,
Gerçek Gazetecilerin
“10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü” Kutlu Olsun!